TAT၈၆Bumi : ေဝးတစ္ေနရာမွ တစ္ပည္႕ သား တစ္ဦးမွ BEHS.2 စစ္ေတြ ၁၀ႀကိမ္ေျမာက္အာစရိယ ပူေဇာ္ကန္ေတာ့ပြဲ သို႕ ဦးခ်ျခင္း

BEHS.2 SITTWE ရဲ႕ ဆရာ/ဆရာမ ပူေဇာ္ပြဲ

ႏွစ္စဥ္ ႏွစ္တိုင္း အာစရိယ ပူေဇာ္ကန္႕ေတာ့ပြဲကို ေငြေၾကးအလွဴသာ တတ္အားသေလာက္ ကမ္းကူ ႏိုင္ခဲ့ေသာ္လည္းခဲ့ေသာ္လည္း ကိုယ္တိုင္ပါဝင္ ကန္႕ေတာ့ရန္ မလာေရာက္ႏိုင္ခဲ့သည္႕ အေဝးေရာက္တပည္႕တစ္ေယာက္အေနျဖင့္ဒီတစ္ႀကိမ္မွာေတာ့ ဤ ပိုစ့္ေရးသား၍ ပူေဇာ္ကန္ေတာ့လိုက္ပါသည္။

ဆရာႏွင့္တပည့္ဆက္ဆံေရး

ဆရာ့၀တၱရား(၅)ပါး။ ။ အတတ္လည္းသင္၊ပဲ့ၿပင္ဆံုးမ၊သိပၸမခ်န္၊ ေဘးရန္ဆီးကာ၊သင့္ရာအပ္ပို႔၊ဆရာတို႔က်င့္ဖို႔၀တ္ငါးၿဖာ။ ။
တပည့္၀တၱရား(၅)ပါး။ ။ ညီညာထၾကြ၊ဆံုးမနာယူ၊လာမူၾကိဳဆီး၊ ထံနီးလုပ္ေကၽြး၊သင္ေတြးအံရြတ္၊ တပည့္၀တ္၊မခၽြတ္ငါးခုသာ။ ။

အာစရိယ ပူေဇာ္ပြဲ

က်ေနာ္ ျမန္မာလူမ်ိဳးျဖစ္ရသည္ႏွင့္ပါတ္သက္ၿပီး
ဂုဏ္ယူမိသည္႕ အခ်က္မ်ားအနက္ တခုကိုေျပာရမည္ဆိုလ်င္
ျမန္မာမ်ား၏ ဆရာ/ဆရာမ ႏွင့္ ေက်ာင္းသား/သူ ၾကား
ဆက္ဆံေရးပင္ျဖစ္ပါသည္။

သို႕ေသာ္လည္း လက္ရိွျမန္မာ ပညာေရးစနစ္ႏွင့္
ဆရာ/ဆရာမ ႏွင့္ ေက်ာင္းသား/သူ ၾကား ဆက္ဆံေရး ကိုမူ
က်ေနာ္ ႏိုင္ငံျခားေရာက္႐ိွေနထိုင္သည္မွာ ႏွစ္ ႏွစ္ဆယ္နီးပါးခန္႕ရိွၿပီမို႕
ေျပာင္းလဲသြားၿပီလား မေျပာင္းလဲ ေသးဘူးလား ဆိုသည္ မသိပါ။
က်ေနာ္တို႕ေက်ာင္းသားဘဝ အထ ိေတြ႕ႀကံဳခဲ့ရေသာ
အေတြ႕အႀကံဳ ႏွင့္သာခိုင္းႏွိင္းေျပာႏိုင္ပါသည္။

Singapore ႏိုင္ငံ အထက္တန္းေက်ာင္း(Secondary school) ၊
Junior college (ေဒသေကာလိပ္ႏွင့္ဆင္ပါသည္)၊
University မ်ားတြင္ အာစရိယ ပူေဇာ္ပြဲကုိ စကာၤပူ လူမ်ိဳးမ်ားက်င္းပသည္ဟု မၾကားဖူးပါ၊.
" Teacher day " ဟု သတ္မွတ္သည္႕ရက္ကေတာ့
တႏွစ္ တစ္ရက္ ......Valentine day, mother day ကဲ့သို႕မူ ႐ိွပါသည္၊
ထိုေန႕တြင္ မိမိေစတနာနဲ႕မိမိ--- မိမိ ဆရာ/မ အား လက္ေဆာင္ေလးေတြေပးၾကယံုပါဘဲ။

က်ေနာ္တို႕ ေခတ္တြင္ က်ေနာ္ေနထိုင္ရာ စစ္ေတြၿမိဳ႕၌
အာစရိယ ပူေဇာ္ပြဲ က်င္းပသည္ကို အၿမဲႀကံုရသည္မွာ
က်ေနာ္တို႕ အေဖ အေမအရြယ္ ဆရာႀကီး/ဆရာမႀကီးမ်ား၏ Generation မွ
က်င္းပျပဳလုပ္ၾကေသာ ဟိုက္စ္ကူး ေက်ာင္းသား/သူေဟာင္းမ်ား၏ ဆရာ ကန္ေတာ့ပဲြ၊
ကြၽန္ေတာ္ တို႕ ေက်ာင္းသူ/ေက်ာင္းသားမ်ားက မိမိတို႕ ေက်ာင္း အလိုက္ ဆရာ/မ မ်ားအားပူေဇာ္ကန္ေတာ့ၾကသည္႕ ဆရာကန္ေတာ့ပဲြ
စတဲ့ Generation အလိုက္ ေက်ာင္းအလိုက္ က်င္းပၾကတဲ့
ဆရာကန္ေတာ့ပဲြ .အခန္းအနားမ်ားျဖစ္ၾကပါတယ္။

အထက ေက်ာင္းမ်ားတြင္ဆိုလ်င္မူ
ေက်ာင္းသား/သူ မ်ား၏ performance မ်ား
(တပင္တိုင္အက/ အၿငိမ္႕ , stage-show စသျဖင့္)
ပါဝင္ထည္႕သြင္းက်င္းပ ေလ့ ႐ိွၾကပါသည္။

ထိုေခတ္ထိုခ်ိန္ က ဆရာ/မ,ေက်ာင္းသား/သူ ၾကား ဆက္ဆံေရးမွာ
အလြန္ပင္ တေလးတစား ခိုင္ခိုင္ မာမာ႐ိွခဲ့ၾကပါသည္ ၊
ဆင္းရဲ ခ်မ္းသာ
အရာ႐ိွ ႀကီး/ငယ္
ဆရာေက်ာင္းသား
အဆင့္အတန္း ခြဲျခားမႈ နည္းပါး သလို ၊
က်ဴ႐ွင္ဆိုလ်င္လည္း ဆင္းရဲရဲ ခ်မ္းသာသာ
ႏွစ္ဆယ္/အစိတ္ တန္ က်ဴ႐ွင္တြင္
အတူတူ တက္ေရာက္ၾကသည္သာမ်ား ၾကပါသည္။

စာေမးပြဲ ဆိုလ်င္လည္း question ေအာက္သည္ မၾကားဘူးခဲ့ပါ၊
ေအာင္စာရင္း ဆိုလ်င္လည္း ေက်ာင္းစစ္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊
အစိုးရစစ္ဘဲျဖစ္ျဖစ္ ႀကိုသိထား သည္ မ႐ိွပဲ
အားလံုး ရင္ခုန္ခဲ့ၾကရပါသည္။

ထိုစဥ္တုန္းက ဆရာ/မ မ်ား ကို
က်ေနာ္တို႕လို ေက်ာင္းသား/သူေတြ အေနျဖင့္ ခ်စ္ခင္ ၾကည္ၫိုေလးစားေသာ္လည္း
ဆရာ/မ တို႕၏ အက်င့္ သီလ သမာတိ ႏွင့္ ဘဝ ရပ္တည္မႈတို႕ ကိုမူ
ႀကီးျပင္း လူလားေျမာက္၍
ဘဝ ကို မိမိဘာသာ ေဆာက္တည္ေဆာက္ ႐ုန္းကန္ လာရသည္႕ အခါမွ
ပိုမို နားလည္ မိပါသည္။

ဆရာ/မ မ်ားႏွင့္ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးမ်ားတြင္လည္း
တပၫ္႕/မ မ်ားအေပၚ ဆို ဆံုးမ အျပစ္ေပး ႏိုင္ခြင့္ အဆင့္ဆင့္
အျပၫ္႕အဝ ႐ိွသည္ဟု
ယခုေခတ္ႏွင့္ႏိွင္းလ်င္ ဆိုႏိုင္သည္ဟု ထင္ျမင္ပါသည္။

ေက်ာင္းသား/သူ ႏွင့္ ဆရာ/မ ဆက္ဆံေရးကို
တျခား ျပင္ပ ပေယာဂ သက္ေရာက္မႈ နည္း၍
ဤသို႕ေသာ ေက်ာင္းသားႏွင့္ ဆရာဆက္ဆံေရး
ပိုခိုင္မာခဲ့သည္လားမေျပာတတ္ပါ။

လြန္ခဲ့ေသာ ငါးႏွစ္ခန္႕က
လသာ.၂ လို အထက ေက်ာင္းႀကီးမ်ိဳးကို
၁၀တန္းေအာင္ၿပီးခါစ ႀကီးထက္ႀကီးတဲ့ လူႀကီးတစ္ေယာက္ရဲ႕ေျမးက
လာေရာက္ၾကည္႕႐ႈသြားၿပီး အႀကံပလံေတြေပးသြားတာကို
ဝါေတာ္ရင့္ ဆရာမႀကီးေတြနာခံလိုက္ရေၾကာင္း
အႏွီေက်ာင္းေတာ္ႀကီးမွာ သင္ၾကားေနတဲ့
ေသြးသားမွ တဆင့္ သိလိုက္ရေတာ့
တပည္႕ျဖစ္ေနၾကတဲ့ Generation ေတြ အတြက္
အႏၲေနာ အႏၲန ငါးပါး ထက္ ျမင့္တဲ့
လူတန္းစား တစ္ရပ္ ႐ိွေနတယ္ ထင္သြားမွာ
စိုးေၾကာက္မိပါတယ္၊

အာစရိ/ျမတ္ဆရာ ပူေဇာ္ကန္ေတာ့ပြဲလို႕ ေခၚဆိုၾကတဲ့
ဤအစဥ္အလာ ခ်စ္စရာဓေလ့အား ယခုမ်က္ေမွာက္ထိ
Generation အလိုက္လက္ဆင့္ကမ္း က်င္းပလာၾကျခင္းသည္
မည္သည္႕ အတြက္ေၾကာင့္နည္း ဟု ဆန္းစစ္ၾကည္႕လ်င္
မိမိဥဏ္မီွသေလာက္ ေအာက္ပါ အခ်က္မ်ားေၾကာင့္ဟု
ယူဆမိပါသည္။
မွားလ်င္လည္း မွားႏိုင္ပါသည္၊
ေနာက္ထပ္အေၾကာင္းအရာမ်ားလည္း႐ိွႏိုင္ပါသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ဗုဒၶဘာသာ ဝင္ အမ်ားစု ေနထိုင္ေသာ တိုင္းျပည္တစ္ခုမို႕ ဆရာ/မ မ်ားအား အနေႏၲာ အနႏၲ ဂိုဏ္းဝင္ေက်းဇူး႐ွင္ဟု သတ္မွတ္ခံရျခင္း
ဆရာ/မ မ်ား၏ ေစတနာ ၊ ဂ႐ုဏာ၊ အနစ္နာ ေက်းဇူးတရားကို တစ္ပည္႕မ်ားမွ ဘဝ တစ္ေလ်ာက္လံုး အသိအမွတ္ျပဳသြားျခင္း၊
ဆရာ/မ မ်ားႏွင့္ ေက်ာင္းသား/သူ မ်ား၏ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဘက္ၾကား ဆက္ဆံေရးသည္ ဆင္းရဲ ခ်မ္းသာ အဆင့္အတန္းမခြဲျခားေသာ ေငြေၾကးတန္ဘိုးႏွင့္ျဖတ္၍မရေသာ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ အျဖဴေရာင္ သံေယာဇဥ္ကို ေနာင္ ျဖစ္လာမည္႕ ဆရာ/မ, ေက်ာင္းသား/သူ Generation မ်ား သို႕ message ေပးလိုျခင္း
ႏွစ္စဥ္ႏွစ္္တိုင္း ဆရာ/မ ႏွင့္ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမ်ား ျပန္လည္ေတြ႕ဆံုခြင့္ရ တစ္ဦးကို တစ္ဦး ယိုင္းပင္းကူညီခြင့္ရ ၿပီး လူမႈ ဆက္ဆံေရး နယ္နမိတ္ ပိုမို က်ယ္ဝန္းလာေစျခင္း ၊

ဒါေၾကာင့္မို႕ အာစရိ/ ျမတ္ဆရာ ပူေဇာ္ပြဲ မ်ားတက္ေရာက္ လာၾကသၫ္႕အခါ
အဆင္ေျပၾကသၫ္႕ ဆရာ/တပၫ္႕မ်ားႏွင့္
အဆင္မေျပၾကသၫ္႕ ဆရာ/တပၫ္႔ မ်ားၾကားတြင္
သိမ္ငယ္မႈ အားငယ္မႈမ်ား နည္းပါး/မေပၚေပါက္ေစရန္၊
႐ိုး႐ွင္းေသာဝတ္စံု မ်ားျဖစ္ေစ၊..
႐ိုးရာဝတ္စံု ႐ိုး႐ိုးၿဖစ္ေစ၊...
က်ား/မ အႁဖူေရာင္ အက်ီ အနည္းဆံုးျဖစ္ေစ...
ဝတ္ဆင္ လာသင့္ေၾကာင္းတိုက္တြန္းလိုပါသည္။

မိမိ ႀကံဳေတြ႕ခဲ့ရေသာ အေတြ႕အႀကံဳအရ
ဂုဏ္ယူခဲ့ရေသာ မိမိႏွင့္ပါတ္သက္ခဲ့ေသာ
ဆရာႀကီး/ဆရာမႀကီးမ်ား၊ ဆရာ/မ မ်ားႏွင့္ ဆက္ႏြယ္ေသာ
မိမိ ဘဝ တစ္ေလ်ာက္ အၿမဲအမွတ္ရေနမိေသာ
အေၾကာင္းအရာမ်ားထဲက
အမွတ္တရ အျဖစ္ဆံုး တခ်ိဳ႕ကို
ယခုႏွစ္ ဆရာကန္ေတာ့ပြဲ အမွတ္တရ အျဖစ္ ေဖၚျပလိုက္ရပါသည္။

တိုက္တိုက္ ဆိုင္ဆိုင္ပင္ 86 ဘူမိ ေက်ာင္းသားေဟာင္းမ်ားမွလည္း
အစဥ္အလာ အတိိုင္း ယခုႏွစ္ ဆရာ/မ ကန္႕ေတာ့ပြဲအတြက္
အေၾကာင္းၾကားလာပါ သျဖင့္
ဤ post သည္ မိမိဘဝ ၏
မူလတန္း အလယ္တန္း အထက္တန္း တကၠသိုလ္ ႏွင့္
ဘဝ ေမြးလမ္းေၾကာင္း တေလ်ွာက္
ႀကံဳေတြ႕ ပါတ္သက္ခဲ့ရေသာ
သင္ဆရာ ျမင္ဆရာ ၾကား ဆရာ
အားလံုးအားရည္႐ြယ္ပါသည္။

အမက(၂) ေဘာက္သီးစု၊ စစ္ေတြ ေက်ာင္းသားဘဝ ႏွင့္ တို႕ဆရာမႀကီး ေဒၚေအာင္မစိန္၊(1972-77)

ပထမဆံုး အေတြ႕အႀကံဳ အေနျဖင့္
မွတ္မိ သတိရေနေသာ
မူလတန္း အေတြ႕အႀကဳံ ေရးရလ်င္၊
က်ေနာ္တို႕ေခတ္က ဥပေဒနဲ႕ ေက်ာင္းစည္းကမ္းေလးစားၾကပံုပါ၊
ေလာဘတရားနဲ႕ေငြ ကို မိမိတို႕၏ ဂုဏ္ျဖင့္ မလဲၾကေသးေသာ ေခတ္ ဟု
ဆိုႏိုင္ေသးသည္ေျပာရမည္ပင္၊

ေခတ္စံနစ္ေၾကာင့္ ႏိုင္ငံတကာႏွင့္ ယွဥ္လ်င္
တိုင္းျပည္ ဆင္းရဲတြင္းနက္ေနေသာ္လည္း
လူအမ်ားစု၏ စာရိတၲ မ်ားဟာ ခိုင္မာၾကေသးပါသည္၊ ဆင္းရဲခ်မ္းသာ...ကြာဟမႈလည္းနည္းပါးေသးသည္႕အျပင္၊
ျပင္ပ ကမ႓ာႏွင့္ ထိေတြ႕မႈနည္းေသး၍၊.....
ျပင္ပကမ႓ာ မွ ေခတ္မီွပစၥည္း ဥစၥာမ်ားျဖင့္
ေပါမ်ားႂကြယ္ဝ သံုးစြဲေနၾကပံုကိုလည္း အမ်ားစုက
မသိ႐ိွႏိုင္ၾကေသးသျဖင့္
ေလာဘ မ်ားနည္းၾကေသးသည္ဟုလည္း.... ေျပာရမည္လားမသိပါ။

က်ေနာ္ဟာ စက္တဘာၤလ တြင္ ေမြးဖြါးသူ တစ္ဦးပါ၊
ဒါေၾကာင့္မို႕ ဇြန္လ တစ္ရက္ ေက်ာင္းဖြင့္ ခ်ိန္တြင္
က်ေနာ့္ အသက္ဟာ ၆ႏွစ္ ျပည့္ရန္ သံုးလ ေက်ာ္ ေလးလနီးပါးလိုေန ပါသျဖင့္
ထိုေခတ္ ပညာေရးစံနစ္၏ သတ္မွတ္ခ်က္ အရ
က်ေနာ္ဟာ စစ္ေတြ ေဘာက္သီးစုရပ္ကြက္
အစိုးရ အမက(၂) ေက်ာင္း သို႕ ဝင္ခြင့္ မရခဲ့ ပါ
ေနာက္တစ္ႏွစ္ (၇ႏွစ္ ႏွစ္ ျပည္႕ရန္ ၄လ လို) မွသာ ဝင္ခြင့္ရခဲ့ပါသည္၊

မိမိ မိဘ မ်ားကလည္း မိမိ တကယ္ေမြးေသာ
ေမြးသကၠရာဇ္ကို တစ္ ဘဝလံုး အတြက္ လိမ္ညာ သြားရန္
စိတ္ကူး မ႐ိွပါ၊
ထို သို႕ပင္ မည္သည္႕ ဆရာ/မ ႏွင့္ ေက်ာင္းဝန္ထမ္း မ်ား က လည္း၊
ဤကဲ့ သို႕ ဟိုကဲ့သို႕ လုပ္၍ ရေၾကာင္း တိုက္တြန္းျခင္းမ်ိဳး
ကူညီပါရေစ offer လုပ္ျခင္းမ်ိဳး မ႐ိွခ့ဲ၍
ဘဝ တစ္ေလ်ာက္လုံး မိမိ အသက္ႏွင့္ ပတ္သက္၍
လိုအပ္တိုင္း မုသာဝါဒ လုပ္ေနရမည္႕ အျဖစ္မွ ကင္းလြတ္ခဲ့ရတာမို႕၊
ပညာေရး စံနစ္ရဲ႕ စည္းကမ္းလမ္းၫႊန္ခ်က္ကို
ေလးစားတန္ဘို းထားေသာ
ျပတ္သားၿပီး႐ိုးသားၾကေသာ ဆရာမႀကီးအပါအဝင္
က်ေနာ္တို႕ အမက(၂) တစ္ေက်ာင္းလံုးအတြက္ ဂုဏ္ယူလ်က္ပါ။

က်ေနာ္ တို႕ဆရာမႀကီး ေဒၚေအာင္မစိန္ သည္
အလြန္စည္းကမ္းႀကီးသလို စာသင္ျပရာ တြင္ လည္း
အလြန္ေစတနာပါ ပါသည္၊
က်ေနာ္ေလးတန္းေက်ာင္းသားဘဝတြင္
သိပၸံ သင္ရာ၌ သဲ၊ ႏွံး၊ ႐ြံ႕ တို႕၏ ေရထိမ္းသိမ္းႏိုင္မႈ ကြာဟပံုကို လက္ေတြ႕သိေစရန္
ေက်ာင္းသို႕ ၎ေျမအမ်ိဳးအစားမ်ားယူလာျပီး
လက္ေတြ႕ျပပါသည္၊
ဤကဲ့သို႕ပင္ က်န္သည္႕ အေျခခံအေထြေထြသိပၸံ သင္ခန္းစာမ်ားကို
ပါတ္ဝန္းက်င္မွ အလြယ္ တစ္ကူရႏိုင္ေသာ ပစၥည္းမ်ားျဖင့္
ကေလးတိုင္း နားလည္လြယ္ေအာင္
ေစတနာထား သင္ျပေပးပါသည္။
( ေနာင္တစ္ခ်ိန္ တကၠသိုလ္ အဆင့္တြင္ နားလည္လာသာ
permeability test ၏ အေျခခံပင္ေျပာရေပမည္)၊

ထိုေခတ္ မူလတန္း ဆရာႀကီး/မႀကီးမ်ားသည္
ဘြဲ႕ရမ်ား မဟုတ္ႀကေသာ္လည္း
သူတို႕၏ အလုပ္အကိုင္ အဆင့္အတန္း အေလ်ာက္
ေခတ္ အေလ်ာက္ ကြၽမ္းက်င္မႈကိုျပသည္ဟုယူဆပါသည္။

ေနာက္တစ္ခု ဆရာမႀကီးရဲ႕ ေက်းဇူးကိုေျပာျပရလ်င္
က်ေနာ္တို႕ ေလးတန္းတြင္ ျမန္မာ ျပည္ေျမပံု အၿမဲဆြဲရၿပီး၊
ေ႐ႊ႕၍ရေသာ ေလးတန္း သံုးတန္း အခန္းဆီးနံရံေပၚတြင္
ဆရာမ ႀကီး၏ထ ိုးၿမဲလက္မွတ္ နဲ႕အတူ
ေက်ာင္းသားတစ္ဦးခ်င္းစီဆြဲထားေသာပံုမ်ားအား
ကပ္ထားၾကရပါသည္။

ဆရာမႀကီး၏ very good ဆိုေသာ မွတ္ခ်က္ႏွင့္
ထိုးၿမဲလက္မွတ္ ပါခ်င္၍
ေက်ာင္းသားတိုင္း ျမန္မာျပည္ေျမပံု ကို
ေကာင္းသထက္ေကာင္းေအာင္ ႀကိဳးစားၾကသျဖင့္
က်ေနာ္တို႕ ဆရာမႀကီးလက္ထက္ အမက.၂ ေက်ာင္းထြက္မ်ား သည္
အလယ္တန္း အထက္တန္း ေက်ာင္းသားဘဝတြင္
ျမန္မာျပည္ေျမပံုဆိုလ်င္ အၿမဲ ပိုင္ႏိုင္ၾကပါသည္။

ေနာက္ၿပီးဆရာမႀကီးက ျမန္မာျပည္၏ ၿမို႕ႀကီးမ်ား
တည္ေနရာကိုပါ အၿမဲ မွတ္မိေစရန္
ေက်ာင္းသား တစ္ေယာက္ အတန္းေ႐ွ့ထြက္ေစၿပီး
လက္ႏွစ္ဖက္ ခါးေထာက္ ၊ ညာေျခေထာက္ေႁမႇာက္ေကြးၿပီး
ဘယ္ဒူးေပၚ ေထာက္ကာ ျမန္မာျပည္ ပံုသဏၭန္ရပ္ၾကရပါသည္။

က်န္တဲ့ေက်ာင္းသား/သူမ်ားအား
ၿမို႕နာမည္ေျပာၿပီး တည္ေနရာ ျပၾကရပါသည္။
က်ေနာ္တို႕ ကေလးသာသာဆိုေပမယ့္
တည္ေနရာကိုျပတဲ့အခါ
အၿမဲ ရီရတဲ့ၿမိဳ႕မ်ားကေတာ့၊
" ဟားခါးတို႕၊ ေတာင္ႀကီးတို႕၊ ျမစ္ႀကီးနားတို႕ " ျဖစ္ၿပီး၊
က်ေနာ္တို႕ အၿမဲရွက္ၾကတဲ့ ၿမိဳ႕ေတြကေတာ့
" ပုသိမ္ ၊ ရန္ကုန္ "တို႕ ျဖစ္ၾကပါတယ္၊ ............

သင္ၾကားမႈပံုစံေကာင္းမြန္မႈက
က်ေနာ္တုိ႕အား ျမန္မာျပည္ရဲ႕ၿမိဳ႕ေတြနဲ႕ တည္ေနရာကို
အၿမဲမွတ္မိေစပါတယ္၊

ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ေရာက္ေတာ့
တစ္ျခားေဒသကတစ္ေယာက္က ေမးခဲ့လို႕ စစ္ေတြက လို႕ေျပာရင္ စစ္ေတြဆိုတာရခိုင္ျပည္ ေတာင္ပုိင္းလားေျမာက္ပိုင္းမသိတဲ့သူနဲ႕
တခ်ိဳ႕ဆို ဘယ္ျပည္နယ္မွာတည္႐ိွလဲေတာင္မသိတဲ့ သူေတြနဲ႕
ႄကံဳေတြ႕ၾကရတဲ့အခါ၊
က်ေနာ္တို႕ရဲ႕ဆရာမႀကီးကို သတိရ ေက်းဇူးတင္မိပါတယ္၊

ဆရာမႀကီး ေက်းဇူးေၾကာင့္
ျမန္မာျပည္ ေျမပံု အဆြဲေကာင္း အဆြဲျမန္တဲ့က်ေနာ္ဟာ
၆တန္း ေက်ာင္းသားဘဝ မွာ ျမန္မာျပည္ ေျမပံုဆြဲၾကရေတာ့
ျမန္ျမန္ဆြဲၿပီး သြားတဲ့အတြက္ထိုင္ေနမိ ေတာ့
ပထဝီ ဆရာမက လာေမးပါတယ္၊
ဒါနဲ႕....က်ေနာ္ဆြဲထားတဲ့ပံုကို.... ဆရာမ ယူၾကည္႕ၿပီးေတာ့
မင္း ဒီေလာက္ျမန္ျမန္ဆြဲၿပီးပံုေကာင္း ေနတာ
textbook က ပံုေပၚ ထပ္ဆြဲ လို႕ပဲ ျဖစ္မယ္ ဆိုၿပီး
လက္ဝါးျဖန္႕ အျပစ္ေပးခဲ့ရဘူးပါတယ္၊
က်ေနာ္နဲ႕ ေဘးကသူငယ္ခ်င္းေတြ ႐ွင္းျပေပမယ့္
ဆရာမ မယံုၾကည္ခဲ့ပါ။

က်ေနာ္ကေတာ့ ဆရာမႀကီး ေဒၚေအာင္မစိန္ ရဲ႕
ေက်းဇူးေၾကာင့္ ဆိုးလို႕ မဟုတ္ပဲ
ေကာင္းလို႕အ႐ိုက္ခံရတာမို႕ ဂုဏ္ယူမိပါတယ္၊

က်ေနာ္ တို႕ ေခတ္ မူလတန္း ဆရာ/မ မ်ားဟာ
မိဘ မ်ိဳး႐ိုးေၾကာင့္ ခ်မ္းသာတာမ်ိဳး၊
အိမ္ေထာင္ဘက္ေၾကာင့္ ခ်မ္းသာတာမ်ိဳးမဟုတ္ခဲ့ရင္
ေက်ာင္းဆရာမ လုပ္လို႕
ႂကြယ္ဝ လံုေလာက္ ပိုလၽွံၾကတာမ်ိဳး မ႐ိွၾကပါဘူး၊

အဲဒီလုိ မရိွၾကေပမယ့္လဲ
ဘဝကို ႐ိုးသားစြာ ျဖတ္သန္းၾကၿပီး
တပည္႕ေတြ အေပၚ ေစတနာ အျပည္႕နဲ႕ ပညာေတြ ေပးေဝ ခဲ့ၾကတဲ့
ေမတၱာေစတနာေရာင္ျပန္ ဟတ္ၾကတဲ့
ေခတ္တေခတ္လို႕ေတာ့ေျပာခ်င္ပါတယ္။

ဂစၧပနဒီ နေဘးက ဒဏ္ရာအိုေတြနဲ႕ ေက်ာင္းအိုအို (သို႕) အထက(၂) ေဘာက္သီးစု စစ္ေတြ (1977-1982)

က်ေနာ္ စစ္ေတြ အ.မ.က(၂) က ေန အစိုးရ စစ္ ေလးတန္း
(PSLE - Primary Leaving Exam - လို႕ ေခၚရင္ ရမယ္ ထင္ပါတယ္)
ေအာင္ ျမင္ ၿပီး အထက(၂) စစ္ေတြ မွာ
ငါးတန္းကေန 1977ႏွစ္က စၿပီး စတင္သင္ၾကား ခြင့္ ရခဲ့ပါတယ္၊

ပထမဆံုး အေနနဲ႕ က်ေနာ္ ေဖၚျပေရးသားလိုတာကေတာ့႕ ................

လႈိင္းတံဘိုးဒါဏ္ကိုသမိုင္းအဆက္ဆက္ခံလာခဲ့ရၿပီး.......

အိုမင္းရင့္ေရာ္လွတဲ့......ေက်ာင္းေတာ္ႀကီး

ဆရာဝန္ႀကီးေတြ၊ အင္ဂ်င္နီယာႀကီးေတြ ၊

အရာ႐ိွႀကီးေတြ၊ သူေဌးသူႂကြယ္ေတြ၊ ဝန္ထမ္း ကုန္သည္၊
ဆင္ းရဲ ခ်မ္းသာ လူတန္းစားအမ်ိဳးမ်ိဳး စ႐ိုက္အေထြေထြ
ျဖစ္လာၾကမယ့္လူငယ္ေတြကို

ဆံုးမ သြန္သင္ ပညာ သင္ၾကားေပးခဲ့တဲ့.............

ေက်ာင္းေတာ္ႀကီး၊

တစ္ႏိုင္ငံလံုး ရဲ႕ limited ပညာေရးအသံုးစရိတ္နဲ႕အညီ

တျခားေဒသအသီးသီးရဲ႕ သမိုင္းဝင္ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးေတြလိုပဲ၊

အစိုးရ အဆက္ဆက္ရဲ႕၊ အားေဆးေလးေပးဖို႕၊

ေဆးထိုး ေဆးတိုက္၊ အားေပးစကားေျပာဖို႕၊

ကူညီေဖးမေပးဖို႕၊ အားသစ္ အင္သစ္ ေလာင္းဖို႕

ေမ့ေလ်ာ့ခံေနရတဲ့.........

ေက်ာင္းေတာ္ႀကီး.....................

အေၾက ာင္းပါ။

က်ေနာ္သိေလာက္ေျပာရယင္ စစ္ေတြ ၿမိဳ႕မွာ ကိုလိုနီ ေခတ္ကထဲက
တည္ရိွလာတဲ့ ေက်ာင္းႀကီးသံုးေကာင္း႐ိွပါတယ္၊.......

High School လို႕ ေခၚခဲ့တဲ့၊........

ေနာက္ပိုင္းႏွစ္ေတြမွာ စစ္ေတြေဒသေကာလိပ္....

စစ္ေတြဒီဂရီေကာလိပ္.........

စစ္ေတြတကၠသိုလ္........ ဆိုၿပီး

အဆင့္ဆင့္ေျပာင္းလဲ ေခၚေဝၚခဲ့ၿပီး

ယခု အခါ ျမန္မာတျပည္လံုး အတိုင္းအတာနဲ႕အညီ

တကၠသိုလ္ ဆိုရင္ ၿမိဳ႕ျပင္မွာ ျဖစ္ရမယ္ လို႕

အခါေပး တစ္ေယာက္ကမ်ား အႀကံေပး ခဲ့ေလသလားမသိ

ၿမိဳ႕ႏွင္ဒဏ္ထုတ္ခံခဲ့ရတာမို႕၊

စစ္ေတြတကၠသိုလ္( ေဟာင္း) အဆင့္

ေရာက္သြားရတဲ့ အ.ထ.က.(၁) ေက်ာင္းေဟာင္း ရယ္္...

(အခုေခၚေဝၚေနၾကတဲ့ ပုလုပ္ေတာင္ ေက်ာင္းႀကီးလမ္းကြက္ တြင္႐ိွေသာ

အထက(၁)အသစ္ မ႐ိွေသးပါ)။

ေနာ္မန္ေက်ာင္းလို႕ေခၚတဲ့ က်ေနာ္တက္ခဲ့တဲ့ အ.ထ.က(2 ) ေက်ာင္း ရယ္၊

သီလ႐ွင္ကြန္ဗန့္ေက်ာင္း တစ္ခု ျဖစ္ခဲ့တဲ့ အ.ထ.က(၄) ရယ္္.....

ျဖစ္ၾကပါတယ္္၊

ေနာက္တစ္ေက်ာင္း ၾကားဖူးပါေသးတယ္
အဲဒါကေတာ့ အမ်ိဳးသားေက်ာင္းပါ
ဟိုတခ်ိန္တုန္း အမ်ိဳးသားေရး ဝံသာႏု စိတ္ဓါတ္ေတြ
တက္ႂကြေနၾကတဲ့အခ်ိန္မွာ
ကၽြန္ ပညာေရး အလိုမ႐ိွဘူးဆိုၿပီး
အမ်ိဳးသားေက်ာင္း ေတြ ဖြင့္ခဲ့ၾကတယ္လို႕
လူႀကီးမိဘ ေတြေျပာျပလို႕ သိခဲ့ရပါတယ္၊
စစ္ေတြ ေတာင္တန္းသာသနာျပဳေက်ာင္း
( ျပည္လံုးခ်မ္းသာဘုရားႀကီး တဖက္ လမ္းဆံု ေထာင့္မွာ႐ိွပါတယ္)
မွာ ဖြင့္လွစ္ခဲ့ၿပီး
ဆရာႀကီး ဦးဘိုးျမစိန္ မွ အုပ္ခ်ဴပ္ခဲ့တယ္ လို႕ ၾကားဖူးခဲ့ပါတယ္၊ (အ.ထ.က(၂) ေက်ာင္းသားေဟာင္း ေမာင္ႏွမေတြ ျဖစ္ၾကတဲ့
ကို ဦးစိုးဝင္း၊ မခ်ိဳခ်ိဳဝင္း၊ ကို တင္ေမာင္ဝင္း၊ မတင္ေအးေစာ တို႕ရဲ႕ အဖိုးပါ၊ ..
သူတို႕ရဲ႕ ေမြးသမိခင္ျဖစ္တဲ့
က်ေနာ္တို႕ရဲ႕ ဆရာမ ေဒၚဖြါးတင္ ဟာလဲ ပဲ
အ.ထ.က(၂) မွာ ဦးေဆြးဆံေျမ႕ တာဝန္ထမ္း႐ြက္ သြားတဲ့
ေလးစား ၾကည္ၫိုရတဲ့ ဆရာေကာင္းတစ္လက္ပါပဲ၊.)

အမ်ိဳးသားေက်ာင္းက လြဲၿပီး က်န္တဲ့
သံုးေက်ာင္းက ေတာ့ ကိုလိုနီစနစ္ အေမြ လို႕
ဆို႐ွယ္လစ္ေခတ္သင္ပုန္းႀကီးေလသံနဲ့
ေျပာရင္ရမယ္ ဆိုေပမယ္႕၊
လြတ္လပ္ေရးရၿပီး အစိုးရေခတ္ အဆက္ဆက္
မုန္႕ဖိုးေလာက္ ရခဲ့တဲ့ အေမြေတြ နဲ႕ႏိွင္းရင္
စစ္ေတြၿမိဳ႕ ၏ သမိုင္းဝင္လို႕လဲေျပာလို႕ရေသးတဲ့
အေပၚကေရးထားတဲ့ ေက်ာင္းၾကီး သံုးေက်ာင္းပါဘဲ၊

ဆရာဝန္ အင္ဂ်င္နီယာ၊ အရာ႐ိွ ၊ ပညာ႐ိွေတြ
ဆက္လက္ေမြးထုတ္ေပးေနေသးတဲ့၊
ဒီ ကိုလိုနီအေမြ ပင္မ ေက်ာင္းႀကီးေတြကိုဘဲ
အဓိက အားထား တစ္ျမတ္တစ္ ႏိုး ထိမ္းသိမ္း သံုးစြဲ ေနရတံုးမို႕
တန္ဘိုးႀကီးတဲ့ အရည္အေသြးေကာင္းေသးတဲ့
ေ႐ွးစိန္ ေတြလို႕ပဲ သေဘာထား ခ်စ္ခင္ေနၾကရတာပါဘဲ၊
(ပလက္တီနမ္ နဲ႕လုပ္ၿပီး၊ ဘယ္လ္ဂ်ီယံက ေသြးတဲ့
အာဖရိက စိန္ထည္ အသစ္ေတြ ကို
ယခုအစုိးရေတာ့မသိဘူး ေနာင္ အစိုးရေတြက
လက္ေဆာင္ေပးခဲ့မယ္ဆိုယင္ေတာ့??????
ေ႐ွးစိန္ႀကီးေတြေရာင္းရင္လဲေရာင္း
ျပတိုက္ ပို႕တန္ပို႕ရမွာေပါ့ဗ်ာ၊ )

က်ေနာ္တို႕ ဘူမိေဗဒ ဘာသာရပ္ေတြမွာ
တြင္းထြက္စစ္မစစ္ စစ္ေဆးၾကရာမွာ တြင္းထြက္ ေတြထဲမွာ
သဘာဝအေလ်ာက္ ဝင္ေရာက္ခိုေအာင္းပါေနတတ္တဲ့
Intrusion ေတြပါမပါ ၾကည္႕ၾကရပါတယ္၊
အဲလို ပဲ က်ေနာ္တို႕ ေနာ္မန္/အ.ထ.က(၂) ေက်ာင္းႀကီးရဲ႕
ကိုလိုနီအေမြ ပင္မ အေဆာင္ႀကီးႏွစ္ေဆာင္ရဲ႕
I-steel column တိုင္ေတြမွာ
ဒုတိယ ကမၻာ စစ္ရဲ႕ ဒါဏ္ကို ႀကံ႕ႀကံ႕ ခံခဲ႕ရ တဲ့
ဒါဏ္ရာေတြ အျဖစ္ ေလယာဥ္စက္ေသနတ္နဲ႕ ဗံုးဆံ၊
အေျမာက္ဆံ ေၾကာင့္ ေပါက္ၿပဲ၊
ခ်ိဳင့္ဝင္ဒါဏ္ရာေတြကို သဘာဝ intrusion ေတြႂကြယ္တဲ႔ တြင္းထြက္
စစ္စစ္ေတြ နဲ႕ ႏွိင္းၿပီး တန္ဖိုးထားလိုက္ ခ်င္ပါတယ္၊
((အသစ္ မဝယ္ႏိုင္လို႕ပါခင္ဗ်ာ)

ႏွစ္ေတြဘယ္လို ေျပာင္းသြား ေျပာင္းသြား ၊
ဆရာ တစ္ပည္႕ generation ေတြ
ဘယ္လိုပဲ ေျပာင္းသြား ေျပာင္းသြား၊
ဘဝ ေျပာင္းခြင့္ မရေသးတဲ့ သက္ေတာ္ရာ႐ွည္ ဖြါးဖြါး အျဖစ္
သနပ္ခါးေရက်ဲေလးနဲ႕ မိတ္ကပ္ေတာင္လူးခြင့္မရခဲ့ဘဲ၊

ႏိုင္ငံ႕ သားေကာင္းေတြကို
ကိုယ္သာအိုေပမယ္႔ စိတ္ႏုပ်ိဳလ်က္
ေမြးထုတ္ေနဆဲ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးဟာ
က်ေနာ္ ဂုဏ္ယူတဲ့ေက်ာင္းေတာ္သာမက၊
ကြယ္လြန္သြားၿပီျဖစ္ေသာ က်ေနာ့ ဖခင္ႀကီးေရာ၊
က်ေနာ္တို႕ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမ ခုႏွစ္ေယာက္လံုး ပညာ ႏို႕ရည္ေသာက္သံုးခဲ့ရာ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးလဲျဖစ္ပါတယ္။

ျမန္မာတစ္ႏိုင္ငံလံုးမွာလဲ
ရန္ကုန္တကၠသိုလ္၊
ပန္းဘဲတန္း(၁)၊
စိန္႕ေပါ၊
စိန္႕ေမရီ၊
စိန္႕ဂြ်န္း တို႕ရဲ႕
လက္႐ိွ အေျခအေန၊ ဟိုေခတ္ အေျခအေန
လက္႐ိွ ပညာေရး အေျခအေန
ေတြကတဆင့္ ဆင္ျခင္ ၾကည္႕ရင္
က်ေနာ္ တို႕ ေနာ္မန္ ေက်ာင္းဘဝနဲ႕
မျခားပါလားလို႕ ထင္ျမင္ ယူဆမိပါတယ္။

ဒီေက်ာင္းေတာ္ႀကီးနဲ႕ ပါတ္သက္ၿပီး
က်ေနာ့္ ဘဝ မွာ ေလးစား ဂုဏ္ယူ ခဲ့ရတဲ့
ဆရာမ ႀကီးတစ္ေယာက္အေၾကာင္း နဲ႕ ပါတ္သက္ၿပီး
အမွတ္ရ ဂုဏ္ယူစရာ အခ်ိဳ႕ကို တင္ျပရင္း
က်ေနာ့္ ဘဝ ရ႕ဲ အာစရိယ ဆရာ/မ ေတြ အားလံုး ကို
ဒီေနရာကေန ကန္႕ေတာဦးခ် လိုက္ပါတယ္။

က်ေနာ္ ၅တန္းေက်ာင္းသားဘဝ မွာ ဆရာမႀကီးေဒၚတင္တင္
က်ေနာ္တို႕ အ.ထ.က (၂) ကို တာဝန္က် အုပ္ခ်ဳပ္လ်က္႐ိွပါၿပီ၊
ဆရာမႀကီး လက္ထက္မွာ က်ေနာ္တို႕ ေက်ာင္းဟာ ရခုိင္ျပည္နယ္ရဲ႕ ပညာေရးမွာထိပ္တန္းေက်ာင္းတစ္ခု ျဖစ္လာခဲ့သည္႕ အျပင္
ဘက္စံုဖြံ႕ၿဖိုးေရး၊ အားကစားနဲ႕ စည္းကမ္းမွာလည္း
အေကာင္းဆံုး မဟုတ္ေတာင္
အေကာင္းဆံုးေက်ာင္းေတြထဲက....တစ္ခုလို႕ေျပာခ်င္ပါတယ္၊

ေ႐ွ့ပိုင္းမွာေရးခဲ့တဲ့အတိုင္း
က်ေနာ္တို႕ဆရာမႀကီးလက္ထက္မွာ၊
အစိုးရ ဘတ္ဂ်က္ရ႐ိွႏိုင္ ေအာင္ႀကိဳးစားၿပီး
ကိုလိုနီ ေခတ္ကထဲက ႐ိွလာတဲ့ ႏွစ္ခုထဲေသာ
ပင္မ အုတ္တိုက္ႏွစ္ထပ္ေဆာင္ႀကီးႏွစ္ခုၾကားတြင္
သြပ္မိုး ၿပီး ခိုင္ခန္႕တဲ့ ပ်ဥ္းကတိုးသစ္ နဲ႕ ေဆာက္လုပ္တဲ့
ေက်ာင္းသား ၅၀ ပတ္ဝန္းက်င္ဆန္႕တဲ့
စာသင္ခန္းမ်ိဳး ၈ ခန္းပါ တစ္ထပ္ေဆာင္ႀကီးကို.....
မိဘဆရာ အသင္းႏွင့္ပူးေပါင္းၿပီး ရံပံုေငြလစဥ္ေၾကးေကာက္၍၊
ေဆာက္လုပ္ေရးဌာန ေဆာက္လုပ္ေရးအဖြ႕ဲတို႕မွ
တာဝန္ယူ ေဆာက္လုပ္ၿပီးစီးႏိုင္ခဲ့ပါသည္။

၎အျပင္ ဆရာမႀကီးသည္
သက္ဆိုင္ရာ တာဝန္႐ိွသူ ပညာေရးဌာန၊
အာဏာပိုင္ အဖဲြ႕အစည္း အသီးသီးႏွင့္ မိဘ ဆရာ အသင္း တို႕ ပူးေပါင္ း.ၿပီး
ေနာက္ထပ္ တိုးခ်ဲ႕ ေခါင္ျမင့္ Multi-purpose hall တစ္ခု
တည္ေဆာက္ရန္ ႏွစ္႐ွည္ ရံပံုေငြ ေကာက္ၿပီ း
လုပ္ေဆာင္စီစဥ္ခဲ့ ၍
ဆရာမႀကီး ေျပာင္းေ႐ႊ့ၿပီး၊
ေနာင္ ဆက္ခံရသည္႕ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးမ်ားကပါ၊
ဆက္လက္ ေဆာင္႐ြက္ခဲ့ၾကသျဖင့္၊
ယခုအခါတြင္ ပင္မ အေဆာင္ႀကီး ႏွစ္ခု အျပင္၊
အလယ္ေဆာင္ေရာ
Multi-purpose hall တိုးခ်ဲ႕ ေခါင္ျမင့္ေဆာင္ပါ ၿပီးစီး
သံုးစြဲခြင့္ရၾကသည္မွာ ဆရာမႀကီး၏ ဦးေဆာင္မႈျဖင့္
စတင္လုပ္ဆာင္ ခဲ့ၾက၍ ျဖစ္သည္ဆိုက မွားမည္မထင္ပါ။

ယခင္က မလံုမၿခံု ပ်က္စီးေနေသာ ဝင္းၿခံမ်ား၊
ပင္မ ဂိတ္တံခါးမ်ား၊ ေက်ာင္း စာသင္ခန္း ၊ ျပဴတင္းေပါက္၊
တံခါးေပါက္၊ ေလွကား၊ စၾကၤ လက္ရန္းကာ မ်ားမက်န္
ျပန္လည္ ျပဳျပင္ တတ္ဆင္ႏိုင္ခဲ့ပါသည္။

အစိုးရ အဆက္ဆက္ ခ်ည္း ကိုသာ အားကိုးေနမည္ ဆိုပါက၊
စိုင္းဒင္ ေရအားလ်ွပ္စစ္ စီမံကိန္းမွ လၽႇပ္စစ္ကို အားကိုး၍
ရခိုင္ျပည္ လ်ွပ္စစ္မီးရ ရန္ ဖ ဆ ပ လ အစိုးရ ေခတ္ ကထဲက
ယခုခ်ိန္ ဂတ္စ္ တာဘိုင္ေခတ္ထိ ရခိုင္ျပည္သူမ်ား
ေမၽွာ္လင့္ေနသလို ျဖစ္ေနပါလိမ့္မည္။

၎ျပင္ ဆရာမႀကီးလက္ထက္တြင္
ေက်ာင္း ဘင္ခရာ အဖြဲ႕ကိုပါ၊
စနစ္တက် သင္တန္းပို႕ခ်၍ ဝတ္စံုျပည္႕၊
ျမဴးဇစ္ကရိယာ အစံုအလင္ျဖင့္ ဖြဲ႕စည္းေပးႏုိင္ခဲ့သည္႕အျပင္၊
ထပ္ကြမ္းလူရည္ခြ်န္၊ ထူးခၽြန္သည္႕ ေရေၾကာင္းလူငယ္ ေခါင္းေဆာင္၊
လမ္းစဥ္ လူငယ္ ေခါင္းေဆာင္၊
ဘင္ခရာ အတီးအမႈတ္ကြ်မ္းက်င္သူမ်ားလူငယ္ထူးခြၽန္ေခါင္းေဆာင္
အေျမာက္အမ်ားႏွင့္ ဂုဏ္းထူး႐ွင္မ်ား
ဘက္စံုထူးခၽြန္သူမ်ား ပိုမို မ်ားျပား စြာ ေမြးထုတ္ေပးႏိုင္ခဲ့ပါသည္။

ဆရာမႀကီး ၏ အရည္အခ်င္းျပည္႕ဝ စြာ စီမံခန္႕ခြဲ စည္းကမ္းတက်၊
ေဆာင္႐ြက္ႏိုင္မႈအား၊ အထက္မွ ဂ႐ုျပုမိသျဖင့္၊
က်ေနာ္အ႒မ တန္းခန္႕တြင္
ဆရာမႀကီးအား ထိုစဥ္ အခ်ိန္က ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ထိပ္သီး
မိန္ကေလးေက်ာင္းတစ္ခုျဖစ္ေသာ
လသာ အ ထ က.၂ သို႕၊ တာဝန္ေပး ေစအပ္ျခင္း ခံရပါသည္။

ဆရာမႀကီး ေျပာင္းေ႐ႊ့သြားသျဖင့္၊ စစ္ေတြ အ ထ က.၂ ႏွစ္မွ
ဆရာ မိဘ ေက်ာင္းသားသူ အားလံုး ဝမ္းနည္းမဆံုးျဖစ္ၾကရပါသည္။

ဆရာမႀကီးသည္ ႏိုင္ငံ အတြက္ ေရာက္သည္႕ေနရာ
ေရာက္သည္႕ ဌာန ေရာက္သည္႕ ရာထူး တြင္
တတ္စြမ္း သမၽွ အင္တိုက္အားတိုက္
ထူးခၽြန္စြာ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္႕
ႏိုင္ငံဂုဏ္ေဆာင္ ဆရာမႀကီးတစ္ေယာက္ ျဖစ္သည္႕ အတြက္ေရာ၊
က်ေနာ္တို႕ရ႕ဲ အထက(၂) ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးတာဝန္ကို
စြမ္းစြမ္းတမံ ထမ္းေဆာင္ႏိုင္ ခဲ့သည္႕ အေနျဖင့္ပါ
အျမဲ အမွတ္ရ ဂုဏ္ယူမိပါသည္ ေလးစား ဂါရဝျပဳလိုက္ရပါသည္။
(ဆရာမႀကီးႏွင့္တကြ ဆရာ/မ မ်ား အားလံုး
က်န္းမာ ခ်မ္းသာစြာျဖင့္ မိမိ လိုအင္ ဆႏၵ အားလံုး ျပည္႕ဝၾကပါေစ)

ျပည္ေထာင္စုေန႕ရယ္၊ ဆရာမႀကီးရယ္၊ က်ေနာ္ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသား ရယ္

က်ေနာ္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ သို႕ေရာက္႐ိွခ်ိန္တြင္
ဆရာမႀကီးႏွင့္ မထင္မွတ္ပဲ အမွတ္ရစရာ ႀကံဳရပံုတစ္ခု႐ိွပါေသးသည္၊

က်ေနာ္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္သို႕ စေရာက္ေသာႏွစ္မွာ
၁၉၈၂ ေအာက္တိုဘာေလာက္တြင္ျဖစ္ပါသည္၊
ဘယ္ႏွစ္ႀကိမ္ေျမာက္မွန္း မသိေသာ ပညာေရး စံနစ္သစ္မ်ားထဲတြင္
က်ေနာ္ တို႕ Batch သည္လည္း၊
(Regional Colledge) ေဒသေကာလိပ္စံနစ္ ကို ဖ်က္ၿပီး၊
၁၀ တန္း ေအာင္မွတ္ေပၚ မူတည္၍
တကၠသိုလ္ အသီးသီးသို႕ တိုက္႐ိုက္ တက္ေရာက္ခြင့္ေပးေသာ
စံနစ္သစ္ေပါင္းမ်ားစြာ၏ သားေကာင္ ေတြထဲက
သားေကာင္းေတြပါ ဟုသာ ဆိုၾကပါစို႕၊

က်ေနာ္တို႕ ပထမႏွစ္ ေက်ာင္းသားမ်ား
သက္ဆိုင္ရာ အထူးျပဳ ဘာသာရပ္ စတင္သင္ၾကားေနခ်ိန္တြင္
က်ေနာ္တို႕ ထက္ ဆယ္တန္း ႏွစ္ ႏွစ္ေစာေအာင္သည္႕
ေဒသေကာလိပ္မွ ဒုတိယႏွစ္ ေအာင္ထားသည္႕
Senior ေတြမွာမူ
ဘယ္အထူးျပဳဘာသာ၊
ဘယ္သက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းတကၠသိုလ္သို႕သြားရမၫ္ဟု
တတိယႏွစ္ဝင္ခြင့္ result မသိရေသး၍
တကၠသိုလ္ေတြ မေရာက္ၾကရေသးပါ သျဖင့္၊
အကိုအမ Senior ေတြ အထူးျပဳဘာသာဘာသာရပ္ ေတြ ကို
ဘာမွ မသင္ၾကားရေသးပါ.....
က်ေနာ္တို့ batch ေက်ာင္းသားေတြအားလံုးဟာ
တကၠသိုလ္ အသီးသီးသို႕
ပထမႏွစ္ သက္ဆိုင္ရာ အထူးျပဳဘာသာျဖင့္
စတင္ သင္ၾကားသင္ၾကားရသည္႕ေန႕က စၿပီး ..
.ေရတြက္မည္ဆိုလ်င္
က်ေနာ္တို႕က ကိုယ္႕အကို အမေတြထက္
ဆီနီယာ က်ပါတယ္ဆို ယင္ စိတ္မဆိုးပဲ၊
သေဘာတူၾကမွာပါလား၊

ျပန္ေျပာရရင္ က်ေနာ္တို႕ ဆယ္တန္းေအာင္ၿပီး
ရန္ကုန္ေရာက္သြားၾကေတာ့
ရန္ကုန္ RASU , RIT နဲ႔ MC တို႕မွာ
Regional ကလာ မယ့္ တတိယႏွစ္ fresher ေတြ
မ႐ိွေသးမေရာက္ေသးဘူးဗ်၊

ဒါေၾကာင့္ RASU final year နဲ႕
RIT 4th year, 5th year , final year ေတြက၊
Senior ေက်ာင္းသားအကိုႀကီးေတြက
က်ေနာ္တို႕ကို မင္းတို႕ေတြ ႏွစ္႐ွည္ သင္ၾကားရမွာမို႕
ပထမႏွစ္ထဲက တိုင္းရင္းသား စာ/ယဥ္ လႈပ္႐ွားမႈေတြမွာ
ပါဝင္ၿပီး စလုပ္ သြားမွ ၊ ေနာက္လူေတြကို
မင္းတို႕ လက္ဆင့္ကမ္းႏိုင္မွာ ဆိုၿပီး
က်ေနာ္တို႕ 1st year fresher ေတြကို ၾသဝါဒ ေပးၾကတာေၾကာင့္
ဆီနီယာေတြ စကား မလွန္ရဲတာနဲ႕
အဲဒီႏွစ္ကစၿပီး ရခိုင္ဒံုးယိမ္းနဲ႕ သႀကၤန္ယိမ္း ကယင္းနဲ႕
ဒံုးဆရာ ျဖစ္သြားရတယ္ ဗ်ာ၊
ဆရာမႀကီးနဲ႕ ျပန္လည္ ေတြ႕ ျဖစ္တာကလဲ
အဲဒီ ဒံုးယိမ္းက စတာမို႕ နဲနဲေတာ့ က်ေနာ္ လၽွာရွည္တာ သီးခံၾကပါခင္ဗ်ာ။

က်ေနာ္ တို႕ တကၠသိုလ္ေခတ္က
အမ်ား ပါးစပ္ဖ်ား အေခၚမ်ားတဲ့ မဆလ ေခတ္ေပါ့ဗ်ာ၊
ဒ ီဖက္ ေခတ္က နဝတ စစ္ အစိုးေခတ္နဲ႕ ႏိွင္းရင္၊
သူတို႕ ေျပာေျပာေန တဲ့ ေဘာင္အထဲက
ဖြဲ႕စည္းခြင့္ရတဲ့ အသင္းအဖြဲ႕ ေတြ၊
activity ေတြ........ event ေတြ....... function ေတြ.... ceremony ေတြ၊
အမ်ားႀကီး႐ိွတယ္ဗ်၊.........

နဝတ ေခတ္ နဲ႕ ႏိွင္း စာရင္ေတာ့.......
မဆလ ေခတ္မွာ. အသင္းနဲ႕ အဖြဲ႕ အစည္း နဲ႕
လႈပ္ရွားေဆာင္႐ြက္တတ္တဲ့ ဓေလ့ေတြ အမ်ားႀကီး႐ိွေသးတယ္၊
အဲဒီ တုန္းက မဆလ အစိုးရဟာ....
သူတို႕ရဲ႕ ႏိုင္ငံေရး အက်ိဳးအျမတ္ အတြက္ .......
ဟန္ျပ တိုင္ရင္းသား စည္းလုးညီၫြတ္ေရး ကို
ေဖၚေဆာင္တဲ့ သေဘာ ေပၚလြင္ေအာင္၊.......
ႏိုင္ငံေတာ္အလံ တႏိုင္ငံလံုး လွၫ္႕ၿပီး၊
ေဖေဖၚဝါရီ ၁၂ ရက္အမီွ၊ .........
ရန္ကုန္ က်ိဳကၠဆံကြင္း သို႕ ျပန္လည္ သယ္ေဆာင္ၿပီး ..........
.ျပည္ေထာင္စုေန႕ အထိမ္းအမွတ္ပြဲကို..........
ႀကီးက်ယ္ခမ္းနားစြာ ........ေငြေၾကးအကုန္က်ခံၿပီးက်င္းပေလ့ ႐ိွတာ
စီနီယာေတြ အကုန္သိၾကမွာပါ၊

အဲဒီပြဲအတြက္ ျပည္နယ္တိုင္း အသီးသီးက
ကိုယ္စားလွယ္ေတြ၊ အက ယိမ္း အဖြဲ႕ေတြ၊
ျပည္နယ္တိုင္း ဝန္ႀကီးဌာန ျပခန္းၿပိဳင္ခန္းေတြမွာ ပါဝင္သူ၊
တာဝန္ရိွသူေတြကေတာ့၊
ဇႏၷဝါရီ လ လယ္ေလာက္ထဲက ေရာက္ေနၾကရၿပီး၊
ကိုယ္စားလွယ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ
က်ိဳကၠဆံကြင္းက တည္းခိုေဆာင္ေတြမွာေရာ၊
တျခားႏိုင္ငံေတာ္က စီစဥ္ေပးတဲ့ေနရာေတြမွာပါ
တည္းခိုေနထိုင္ၾကရပါတယ္၊
ျပည္ေထာင္စုေန႕အထိမ္းအမွတ္ ျပည္နယ္တိုင္း အလိုက္၊
ဝန္ႀကီးဌာန အလိုက္ ျပခန္း ၿပိဳင္ခန္းေတြကို၊
ဇႏၷဝါရီ ေနာက္ဆံုးပတ္ အစ ေလာက္မွာ စတင္ ဖြင့္လွစ္တတ္ပါတယ္၊

အဲဒီဖြင့္လွစ္ပြဲမွာ ေနရာယူဖို ႔
ျပည္နယ္ တိုင္း အသီးသီးက ကိုယ္စားလွယ္ေတြကို၊
ျပည္နယ္ ကိုယ္စား သက္ဆိုင္ရာ
တကၠသိုလ္စာ/ယဥ္ တိုင္းရင္းသားအကအဖြဲ႕ တစ္ဖြ႕ဲစီက
တိုင္းရင္းသားအကနဲ႕ လမ္းေလ်ွာက္ကၿပီး
သက္မွတ္မွတ္ထားတဲ့ ကိုယ္စားလွယ္ စုရပ္ကေန၊
အခန္းအနားဖြင့္လွစ္မယ့္ ျပခန္းၿပိဳင္းခန္းမ်ားရဲ႕ မုဒ္ဝ ေနရာထိ
ဦးေဆာင္ ခ်ီတက္ၾကရပါတယ္၊

ေရွ့ဆံုးအဖြဲ႕ေတြကေတာ့ ႏိုင္ငံေတာ္ အလံကိုင္အဖြဲ႕၊
ႏိုင္ငံေတာ္ဘင္ခရာအဖြဲ႕၊
ရန္ကုန္တိုင္း အထက္တန္းေက်ာင္းမ်ားမွ ဘင္ခရာအဖြဲ႕မ်ား၊
ပန္းဖြား အက အဖြဲ႕မ်ား က ဦးေဆာင္ပါတယ္၊

အဲဒီ အဖြဲ႕ေတြရဲ႕ ေနာက္မွာ က်ေနာ္တို႕
ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္မ်ား စာ/ယဥ္မွ တိုင္းရင္းသားအက တဖြဲ႕စီက၊

ျပည္ေထာင္စုေန႕ ျပည္နယ္ကိုယ္စားလွယ္ တစ္ဖြဲ႕ႏွင္႕
တိုင္း ကိုယ္စားလွယ္ တစ္ဖြဲ႕စီကို ဦးေဆာင္ ခ်ီတက္ရပါတယ္၊

က်ေနာ္ ေလးႏွစ္လံုးလံုး ဒီ Volunteer အေနနဲ႕ ပါဝင္ခဲ့ရာမွာ၊
အမွတ္တရ ျဖစ္ေနတဲ့ တစ္ႏွစ္လို႕ဆိုရမယ့္ ႏွစ္အေၾကာင္း ေရးရယင္
(က်ေနာ္ခန္႕မွန္းတာကေတာ့ ၁၉၈၅ ခုႏွစ္
ျပည္ေထာင္စု ေန႕အတြက္လို႕ လို႕ ထင္ပါတယ္၊
၈၄ ဒါမွမဟႇတ္ ၈၆ လဲ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္)
က်ေနာ္တို႕ ဒီဖြင့္ပြဲအတြက္ ဒီဇဘၤာ လဆန္းေလာက္
ကထဲက အကက်င့္ၾကရပါတယ္၊
က်ိဳကၠဆံကြင္း ရီဟာဇယ္ကေတာ့ ဝတ္စံု မျပည္႕ တစ္ႀကိမ္၊
ဝတ္စံုျပည္႕ တစ္ႀကိမ္၊
ႏွစ္ႀကိမ္ဘဲ လုပ္တယ္ လို႕ ထင္ပါတယ္၊

ရီဟာဇယ္ေန႕ေတြမွာ မနက္ ၄နာရီေလာက္ထဲက၊
ရာဇူးထဲက RC (recreation center) မွာ လူစု မနက္စာ အဆာေျပစားၿပီး၊
ခ်က္ပလက္ ႀကိဳပို႕ကားေတြနဲ႕ ခ်မ္းခ်မ္းစီးစီးသြားၿပီး ေနရာယူၾကရပါတယ္၊

၇ နာရီ ခြဲေလာက္မွာ ကိုယ္စားလွယ္ေတြ
က်ိဳကၠဆံ ခန္းမ ေပၚက တဖြဲ႕ၿပီးဖြဲ႕ ဆင္းလာ တဲ့ သလို ......
က်ေနာ္တို႕ အက အဖြဲ႕ေတြကလဲ တစ္ဖြဲ႕ၿပီးတဖြဲ႕
လမ္းေလၽွာက္ကလ်က္........
သတ္မွတ္တဲ့ေနရာေရာက္ေအာင္ ခ်ီတက္ၾကရပါတယ္၊........

က်ေနာ္ တို႕ ရခိုင္မွာ အဲဒီတုန္းက ေယာက်ာၤး မိန္းမ တြဲၿပီး
၁ ကီလိုမီတာေလာက္ လမ္းေလ်ွာက္ကရတဲ့ အကမ႐ိွတာကို
႐ိွေအာင္ ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေပးခဲ့ၾကတဲ့
က်ေနာ္ တို႕ အကိုႀကီး ဆီနီယာႀကီးေတြျဖစ္တဲ့၊
အခု ရဲမႉးျဖစ္ေနတဲ့ အကို ေ႐ႊဇံ တို႕၊
ဆံုးသြား႐ွာၿပီး ျဖစ္တဲ့ အကို ေမာင္ေမာင္ဇံတို႕၊
စည္တီးတာကိုေတာ့ အကိုေမာင္လွထြန္း ေခၚ အကိုလံုးေမာင္
တို႕ထံမွ လက္ဆင့္ကမ္းခဲ့ရတာပါ၊

ရခိုင္ ဒံုးယိမ္းအက ၃ကြက္ ၄ကြက္ ၆ကြက္ ၈ကြက္ ေတြကို
ေထာင္လိုက္ အကြက္ေျပာင္းၿပီး၊
ေႁမြလိမ္ေႁမြေကာက္ ဟိုလွၫ္႕ ဒီလွၫ္႕
1km ေလာက္ လမ္းေလၽွာက္ကရတာဟာ
ရခိုင္လံုခ်ည္ ဝတ္ထားတဲ့
ေယာက်ာၤးေလးေတြအတြက္က ေတာ္ေသးၿပီး
ရခိုင္ ႐ိုးရာ ယိမ္းဝတ္စံုနဲ႕ ဆံထံုးထားတဲ့ မိန္းကေလးေတြ အတြက္က၊
အခ်ိန္ေနာက္က် လို႕ ေနျမင့္လာခ်ိန္က်
အရမ္းပင္ပမ္းလွတဲ့ challenge အကပါဘဲ၊

အဲဒီႏွစ္က အဖြဲ႕ေတြ အကုန္လံုး ဒုကၡေရာက္ရပံုနဲ႕
က်ေနာ္တို႕ ဆရာမႀကီး အတြက္ က်ေနာ္တို႕ ပိတိျဖစ္လိုက္ရပံုကေတာ့့၊
က်ေနာ္တို႕ေတြ ရီဟာဇယ္ခ်ီတက္ေနရာယူၿပီး ၊
ဖြင့္ပြဲ လာေရာက္ဖြင့္ပြဲဖဲႀကိဳးျဖတ္တဲ့ အခ်ိန္ဟာ

မနက္ ၉ ခြဲ၊ ၁၀ နာရီေလာက္႐ိွပါၿပီ၊
အဲဒီ ဖဲႀကိဳးျဖတ္ဖြင့္လိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ
ဖြင့္လွစ္ေၾကာင္း ေၾကျငာအပ္ပါတယ္ ခင္ဗ်ားလို႕ ေၾကျငာတဲ့ လူဟာ
ေယာက်ားၤ ရင့္မာႀကီး တစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့
အခန္းအနားမႉးႀကီးလုပ္သူဘဲျဖစ္ပါတယ္
(ဘယ္သူဘယ္ ဝါေတာ့ မွတ္လဲ မမွတ္မိ ေတာ့ပါ
ကာယကံ ႐ွင္အား ဤအေၾကာင္းအရာအားေဖၚျပ မိ၍
ပုဂၢိဳလ္ေရး ထိခိုက္ ခဲ့သည္ ဆိုပါက
လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္သံုးဆယ္ခန္႕က အျဖစ္မို႕
ခြင့္လြတ္ေပးပါရန္ ေတာင္းပန္ပါသည္) ၊

က်န္တဲ့ အခန္းအနားအစီအစဥ္ေတြမွာ အဆင္ေျပေပမယ့္၊
အဲဒီ '' ေၾကျငာအပ္ပါတယ္ ခင္ဗ်ား'' ဆိုတယ့္ ေနရာမွာ
အေတာ္အဆင္မေျပျဖစ္ေနေတာ့ က်င္းပေရးေကာ္မတီက
အဖြဲ႕အားလံုးကို ဟိုးအစကေန ေနရာယူခိုင္းၿပီး

ရီဟာဇယ္ ျပန္လုပ္ခိုင္းေတာ့ ေနကလဲျမင့္လာပါၿပီ၊
ေရွ့ဆံုးကေန တႀကိမ္ျပန္ခ်ီတက္ အေစာဆံုးေနရာယူ
သက္သာ အေနအထားနဲ႕ အၾကာႀကီး ေစာင့္ေန ၾကရတဲ့၊
ဘင္ခရာ၊ ပန္းဖြား အက အထက္ေက်ာင္းသူ ကေလး အခ်ိဳ႕ ဆို
မူးလဲၾကတာ လဲ ျဖစ္ၾကပါတယ္၊

ရီဟာဇယ္ ထပ္လုပ္ျပန္ေတာ့လဲ
ဒီလူႀကီးရဲ႕ ဖြင့္လွစ္ေၾကာင္းေၾကျငာတာ အဆင္မေျပတာနဲ႕၊
က်င္းပေရးေကာ္မတီ ထဲမွာလဲပါၿပီး၊
ဖဲႀကိဳးျဖတ္အဖြဲ႕ အုပ္စုမွာ႐ိွေနတဲ့
က်ေနာ္တို႕ရဲ႕ ဆရာမႀကီး ေဒၚတင္တင္ အား
ယံုၾကည္စြာ ေျပာင္းလဲ တာဝန္ယူခိုင္းပါတယ္၊

တာဝန္ ေပး အပ္ခံရတဲ့ ဆရာမ ႀကီးရဲ႕......
''အခန္းအနား ေအာင္ျမင္စြာဖြင့္လွစ္အပ္ပါတယ္ရွင္ '' ... ဟု
ေၾကျငာလိုက္သံကို ေအာင္ျမင္စြာ
အသံၾသဇာ႐ိွ႐ိွ က်က္သေရ ႐ိွ႐ိွ ယံုၾကည္မႈအျပည္႕ျဖင့္
ၾကားလိုက္ၾကရတဲ့အခ်ိန္မွာ
က်ေနာ္ဟာ ဆရာမႀကီးအတြက္ ဂုဏ္ယူစြာနဲ႕
လက္ခုပ္ မနားတမ္းတီးေပးေနခဲ့မိပါတယ္၊
မနက္ ၁၁နာရီေက်ာ္ ေနပူက်ဲေတးထဲ ဝမ္းဆာ
ပင္ပမ္း ႏြမ္းနယ္ေနမႈဟာလဲ
ဆရာမႀကီးရဲ႕ အသံနဲ႕အတူ ေပ်ာက္ကြယ္သြားပါေတာ့တယ္၊
official opening ပြဲ ေန႕မွာလဲ ဆရာမႀကီးကပဲ
ေအာင္ျမင္စြာဖြင့္လွစ္ေၾကာင္း
က်က္သေရ႐ိွစြာ ေၾကျငာ ေပးခဲ့ရပါတယ္။

ဆရာမႀကီးအနနဲ႕ကေတာ႔ ပရိတ္သတ္ေတြ ထဲမွာ
လသာ အထက(၂) က တစ္ပည္႕ေတြသာမကဘဲ၊
စစ္ေတြ အထက(၂) က တစ္ပည္႕ေဟာင္းေတြပါ
အားေပးဂုဏ္ယူလ်က္႐ိွေၾကာင္း
သိခဲ့႐ွာမလားဆိုတာေတာ့ က်ေနာ္ မခန္႕မွန္းႏိုင္ခဲ့ပါ။

က်ေနာ္တိုင္းျပည္ ရဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး စီမံေရး ယႏၱရားမ်ား
တိုးတက္ေကာင္းမြန္စြာလည္ပတ္ရန္၊
မည္သည္႕စံနစ္မည္သည္႕အစိုးရအုပ္ခ်ဳပ္သည္ျဖစ္ေစ၊
ေနရာတိုင္းတြင္ ဆရာမႀကီးတို႕လို ျပတ္သားေသာ၊
ရဲရင္႕ေသာ၊ ေျပာရဲဆိုရဲ ေျပာႏိုင္ဆိုႏိုင္႐ိွေသာ၊
ကြၽမ္းက်င္လုပ္ရည္ကိုင္ရည္ႏွင့္ျပည္႕ဝၿပီး
ေစတနာျပည္႕ဝကာ၊ ေျဖာင့္မတ္႐ိုသားေသာ
ပညာတတ္လူေတာ္လူေကာင္းမ်ား
အမ်ားႀကီးႏွင့္ အၿမဲတမ္းလိုအပ္လ်က္႐ိွေန ပါသည္။

အုပ္ခ်ဳပ္ စီမံ ဦးေဆာင္မႈ အရည္ အေသြး ဟူသည္
ေယာက်ာၤး မိန္းမ နဲ႔မဆိုင္ဘဲ၊
အရည္အေသြး အရည္အခ်င္းျပည္႕စံုမႈနဲ႔သာ သက္ဆိုင္ေၾကာင္း
ဆိုလိုရင္း ေလးစားစြာျဖင့္ ဤ ပိုစ္အား အဆံုးသတ္ခြင့္ျပဳပါ။

အားလံုးေသာ အာစရိယ ဆရာ ဆရာမ အေပါင္းအား
႐ိုေသ ဦးၫြတ္လ်က္

Tat 86 Bumi

မွတ္ခ်က္ ။
ဤပို႕စ္ သည္ ၂၀၁၄ January အာစရိယ ပူေဇာ္ အမွတ္တရ....
အလုပ္တာဝန္မ်ားၾကား ေရးရျခင္းျဖစ္ပါ သျဖင့္၊
စာလံုးေပါင္း သတ္ပံု၊ အခ်က္အလက္ ႏွင့္င့္
အခ်ိန္ကာလ မွားယြင္းမႈ တခ်ိဳ႕ ႐ိွခဲ့ပါက၊
နားလည္ခြင့္လႊတ္ပါရန္ႏွင့္ အျပဳသေဘာ နားလည္ ျပင္ဆင္
အႀကံေပးပါရန္ ပန္ၾကားအပ္ပါသည္။