စိတ္ရြက္လြင္႔ရာ-ရကိၡတ စာမ်က္ႏွာ(TAT၈၆Bumi)

Monday, July 11, 2016

" အႏြမ္းပန္းတို႕ အိမ္ျပန္ခ်ိန္ "

ထိုင္းျပည္ တစ္လႊား တ႐ုတ္နယ္ေက်ာ္သြား မေလးကြၽန္းဆြယ္တစ္လ်ား စကာၤပူလဲေရာက္ေနၾကသတဲ့လား အို ပန္းအလွေရာင္စံုေတြထဲမွာ အေရွ့အေနာက္ ေတာင္ေျမာက္ အလယ္ ေဒသ အေထြေထြက ဘယ္သူေတြ ပိုမ်ားေနသလဲ ေဝခြဲ မေနခ်င္ပါဘူး.......။ ေနမညိဳမီွမွာ ႏြမ္း မေႂကြ ေစဖို႕ အိမ္ျပန္ခ်ိန္ မေသြ ေရာက္ၾကပါေစ သား။

Friday, May 27, 2016

ဘူမိ သီခ်င္းမ်ား

Geology Songs

ဘူမိညီအကိုမ်ား အတြက္ ကမၻာအရပ္ရပ္က
ဘူမိခ်စ္သူမ်ားရဲ့ ဘူမိသီခ်င္းေတြကိုစုစည္းတင္ေပးလိုက္ပါတယ္၊
ကိုယ္ပိုင္သံစဥ္၊ ေကာ္ပီသံစဥ္ေတြလဲပါသလို
  ျမန္မာ ဘူမိသီခ်င္းႏွစ္ပုဒ္သာမဟုတ္
 Department of Earth Science at Cambridge University  ရဲ႕ 
 ေက်ာင္းသားကေန အေမရိကန္ Tennessee သားရဲ႕ ေရးဖြဲ႕ သီဆိုမႈ ႐ုရွား တို႕ရဲ႕ ဘူမိသီခ်င္း ထိ  ပါေပမယ့္
သူတို႕ ေရးဖြဲ႕တာ ဘူမိပညာရပ္ရဲ႕ အေၾကာင္းအရာေတြကို စပ္ဆိုထားတာကမ်ားၿပီး
ဘူမိညီအစ္ကို ကိုေက်ာ္ေက်ာ္မင္း ေရးဖြဲ႕စပ္ဆိုခဲ့တဲ့ ဘူမိေက်ာင္းေတာ္သား ဆိုတဲ့
 ျမန္မာဘူမိေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ အေတြ႕အႀကံု ခံစားခ်က္ကို အသားေပးေရးသားတဲ့ သီခ်င္းကို မမီွဘူးလို႕ဆိုခ်င္ပါတယ္
 အားလံုးတူညီတဲ့ တစ္ခ်က္က ခပ္ေျပာင္ေျပာင္ေတြ ဆိုတာပါဘဲ။
Short Film ေလးတစ္ခုလည္း line ေပၚေတြ႕တာနဲ႕ ေအာက္ဆံုးမွာ ထည္႔႐ွယ္လိုက္ပါတယ္။

Tat86Bumi 
 
က်ေနာ္ကေတာ့ ဒီသီခ်င္းကို Geology of Tennessee လို႕အမည္ေပးခ်င္ပါရဲ႕


  •  
Geology Pie with super trooper intrusion လို႕ နံမည္ေပးရမည္လားမသိ American pie ဆိုတဲ့သံစဥ္ မွာ ABBA ရဲ႕ Super trooper သီခ်င္းသံစဥ္ကို intrusion လုပ္ထဲ့ထားၿပီး စာသားေကာ္ပီသြင္းထားတာမို႕ ဘူမိသီခ်င္းပိုဆန္သြားတယ္ေျပာရမည္လားမသိပါ။
 Published on May 2, 2014
Written by Matthew Kemp and Lizzie Pearmain (2014)
With Christopher Matthews and Arran Group B
Dedicated to the Demonstrators of Arran Group B
 Filmed by Tom Perkins during the 1A recruitment lunch on Wednesday 30.04.2014 in the Department of Earth Sciences Watson Gallery (aka the common room) at the University of Cambridge.
This is a song about the Geology of Arran, which is geologically accurate (mostly...) and could hopefully help with revision! Imagine it being sung to the tune of 'American Pie' by Don McLean (though it was influenced by the 'The Saga Begins' version by Weird Al Yankovic) and the 'Abba Intrusion' to the tune of 'Super Trouper'. Also, a lot of the rhymes are tenuous at best, so use your imagination to make it work! Geologise!!!

Lyrics:
Geology of Arran Song

A long, long time ago,
About 400 million years or so,
Back in the Ordovician,
The Iapetus Ocean began to close,
Continents collided and the seafloors rose,
Right up to the start of the Silurian.

We saw some rocks from the Bouma series,
Which was consistent with our theories,
That these formed on the continental slope,
Down which dense sediment did elope.
And when England collided with an island arc,
Volcanic eruptions occurred, with mafic minerals dark,
Their bulbous glassy margins have made their mark,
On the Ayrshire coast.

So my, my this here ophiolite,
Brought the sea floor to the surface and out into the light,
Check those pillow lavas and those coarse turbidites,
The geology on the coast is alright,
The geology on the coast is alright.

But then we went to Arran; there were so many rocks,
From all the different eras and most of the epochs,
And a few unconformities were seen.
There were cross-bedded, red, well-sorted sands
From the hot, arid deserts of the Permian;
Water table rises were inferred by honeycomb weathering.

We saw cyclothems from the Carboniferous.
It looked like these rocks had been put here for us.
There were deltas; lime and siltstones,
And even some fossils of bryozoans.
Then we saw something quite bizarre;
A coarse conglomerate or a breccia;
Flash floods had created a massive lahar,
Right next to the Devonian Old Red.

So my, my this geology guys.
We thought Arran was so barren, but now that's just a lie.
Put our hard hats on and kissed our clean boots goodbye,
Singing geology's like traveling in time,
Geology's like traveling in time.

BAKED MARGIN
Abba Intrusion!!!
Dalradian Super Group-per,
It's a meta-sediment,
Looks like it's a schist,
Why do we care about this?
Because we're all geologists.
BAKED MARGIN

These rocks dated back to the Pre-Cambrian,
And whoa -- the schist has hit the alluvial fan;
The turbidite sequence got metamorphosed.
We mapped out the valley of North Glen Sannox,
By identifying rock types at lots of outcrops,
To check the lithology that had been proposed.

If there's Triassic beds with footprints of dinos,
Then work out the dip with your compass-clinos.
It's all intruded by dykes,
And if you work out their strikes,
They lead to a sill made from Quartz-Feldspar Porphyry,
Which all upwelled during the Tertiary;
The pluton in the middle looks quite like G5A,
All caused by a hot spot.

Chorus

There were some rocks from the Jurassic and Cretaceous,
But they were quite boring, and not that siliceous,
And some glacial erratics from the Quaternary.
The conjugated kink bands and folded beds
Made it much clearer in our heads
About the wide-scale orogeny.

And by the sill of Drumadoon,
We swear that we will come back soon,
When our knowledge of rocks is greater,
Like that of our amazing demonstrators.
Our highlights include Hutton's Unconformity,
And also the meal enhanced by BP.
From this week it's plain to see:
We all love Geology!

Chorus × 2
Geologise!!!
  • Category

  • License

    • Standard YouTube License

Geologist Anthem(in Russia)

 
Rock Cycle






 
Geology Pop & RnP Songs




Russia Geology Song
(Anthem geologists - People go around the world)

 Song of Geologist (in Russia)





 
Geologist Song (in Russia)



 
Geology Love Song - Nick Carpenter



 
 ဘူမိေက်ာင္းေတာ္သား(Geology Student-Myanmar Songs)
 ဘူမိေက်ာင္းေတာ္သား သီခ်င္း ကိုေက်ာ္ေက်ာ္မင္း စပ္ဆိုေၾကာင္း
same batch ျဖစ္တဲ့ မေကသြယ္က ေအာက္ပါ ပို႕စ္မွာ လြမ္းေမာဘြယ္ ေရးသားထားပါတယ္
https://kthwe.blogspot.sg/2010/10/blog-post_31.html

 
၂၀၁၁ ခုႏွစ္ စကာၤပူ MGSS အသင္း ရဲ႔ ဒုတိယ အႀကိမ္ေျမာက္ ႏွစ္ပတ္လည္မိတ္ဆံုစားပြဲေန႕က ဆိုၾကတဲ့ ဘူမိစိတ္ဓါတ္ ဆိုတဲ့သီခ်င္း ျဖစ္ပါတယ္တဲ့ youtube မွာ ကို Duwon ဆိုသူက ရွယ္ေပးထားတာျဖစ္ပါတယ္


 
Geology Rocks(Jasongs)






Geology Fashion Show

 
Short Story About Geology


Thursday, May 26, 2016

Garden of the minds

Garden of the minds

“All that we are is the result of what we have thought. 
The mind is everything. What we think we become.” 
~Buddha
 
Image result for Buddha

Our minds are very much like a garden. 
We can decide what flowers, plants, fruit or vegetables grow in it, 
and if we’re wise we’ll constantly take time to make sure that 
weeds and thorns don’t also grow and overtake the garden. 
The garden is reliant on us to help it grow by feeding it and pruning it.
Not one time but we have to feed it & prune it that 
has to be needed constant maintenance along the our life 
to blossom beautiful flowers , produce delicious sweet fruits and 
crop healthy vegetables at all time.

There’s a Chinese proverb that says  
“A closed mind is like a closed book; just a block of wood.”

We should have at least 10minutes 
 to review or think of our daily life 
before going to bed every night. 
So we could trim it , prune it , feed it , alter it 
for better tomorrow.  
Perhaps do the same 
at the end of the week, month and year.

We should be a gardener for our own garden to live in better life for all.

~ Tat86Bumi/Sayagyiseinmaung (05-10-2015)

 

Following are some beautiful words of some peoples with beautiful minds;

“You become what you think about” Earl Nightingale

“The greatest discovery of my generation is that man can alter his life simply by altering his attitude of mind.” James Truslow Adams

“A mind grows by what it feeds on.”Josiah Gilbert Holland.


 ကေလာင္ခြဲ ဆရာႀကီးစိန္အမည္ျဖင့္ ၂၀၁၅ ေအာက္တိုဘာမွာ ဂါးဒင္းေအာ့သည္မိုင္း ဘေလာ့ေပ့ခ်္မွာေရးခဲ့တဲ့ပို႕စ္ပါ။

Life of Salmon



" It’s a good thing to remember in our daily life about Sacrificial Life of Salmon "
Every four years, millions of sockeye salmon journey thousands of miles from the ocean back to their native spawning grounds in Canada's Fraser River. There, after eggs are laid, the parents die. Then the cycle begins anew as the next generation of salmon makes its way down the river and into the ocean.
Truly, an individual salmon’s story is a fascinating tale of miraculous transformation, perilous adventure, enormous effort, and ultimate sacrifice.
 It’s a true story which I am going to share with you. It is posted on line by Ms. Annie Reneau.
This stories is 100% credited to her.
 Thank you , all readers.
 Sayagyiseinmaung
Sam’s story
Sam’s story starts in the fresh waters of the Sammamish river, where she hatches under a bed of gravel, along with thousands of her siblings. The little salmon babies immediately head downstream, feeding on the nutrient-rich insect larvae that line the riverbed. They’re headed for the Pacific Ocean.
After they’ve taken their time swimming down the length of the river, they arrive at Lake Washington, smack dab in the middle of Seattle. Lake Washington leads straight into Puget Sound, but the two bodies of water are separated by the Chittenden Locks.
The main purposes of the locks are ;
1) to keep the freshwater and saltwater separate, so as not to mess with each ecosystem,
2) to keep the water level of Lake Washington stable at 20 to 22 feet above sea level, and
3) to move boats from one water level to the other.

This is where boats enter the lock.
This is the gate opening to let a boat out into the lake after the lock has been filled. Imagine the gate being closed and the water on the other side of it down about 20 feet. That’s what the lock is like before it’s filled. Trust me, it’s cool.
So, it’s basically a dam, and the locks themselves are like holding tanks/elevators for ships going through the channel. The boat enters the lock, the gates close, and water is either pumped in or out of the lock (depending on whether the boat is going into Lake Washington, which is higher, or out to Puget Sound, which is lower) to the appropriate level.
Then the gates open on the other side, and the boat moves on. It’s pretty fun to watch the ships go up and down. Quite a feat of engineering.
Sam arrives at the locks as a smolt (a little teenage salmon, basically). Miraculously, during her journey to the locks, her body has undergone an amazing transition called smoltification, in which she changes from a freshwater creature to a saltwater one. How bizarre and cool is that? (And how fun of a word is smoltification?)
Since the locks are blocking her way to the sound, Sam appears to be stuck in the lake at first. But no worries, the U.S. Army Corps of Engineers who built the locks took great care to make sure the salmon cycle wouldn’t be disturbed. For the smolts heading to the sound, they have these super fun slides to ride.

Sam gets to the spillway and the slide shoots her and her smolt friends on through, tail first. No harm done. Whoosh! Welcome to Puget Sound, Sam!
Sam will swim through the sound and spend the next several years hanging out in the Pacific, growing larger and stronger and gathering up all the rich nutrients from the ocean’s saltwater. She’ll have a few narrow escapes with fishing nets and killer whales, but she’ll survive.
Then suddenly, one day, she’ll feel an overwhelming urge to return to the Sammamish river where she was hatched. This longing for home will lead her right back to the locks, where she will encounter another brilliant feat of engineering: The Fish Ladder.
Now let me tell you, Sam is an excellent jumper. She can fling herself a good ten feet out of the water, at least. But the 22 feet she’d need to jump to clear the dam would be pretty impossible. And the chances of her getting into a lock at just the right time is pretty small.
So the fish ladder gives her an easier (though certainly not easy) way to ascend to the waters of Lake Washington. Each of the 21 steps of the ladder goes up about a foot, and Sam can climb up at her own pace. Sometimes she’ll wriggle her way up the small spill over the step, and sometimes she’s jump right up out of the water from one step to another.
She swims and jumps upstream the whole way up the ladder. But that’s okay. She’ll have an upstream swim for the remaining months of her life. Not only that, she’ll do it without food. She stopped eating shortly before arriving at the locks, and won’t eat again. Ever. She has a singular goal – to get back to the riverbed to spawn her eggs. Nothing else matters.
So she climbs the ladder, making the difficult (and presumably somewhat uncomfortable) transition from saltwater to freshwater again. The lock engineers gave Sam and her friends an extra long step in the fish ladder just before they reach the lake, to give them time to make the transition more slowly. Wasn’t that thoughtful?
Luckily, Sam makes it up the ladder and through Lake Washington without incident, and over the course of a few months, returns to her spawning place in the Sammamish River. She’s one of the lucky ones. Only a small handful of her thousands of siblings have survived to this point.
Once she finds the perfect spot to spawn, she flips herself onto her side and slaps the gravel with her tail fin, creating a nest of sorts. Males fight, sometimes to the death, for the right to swim up beside her, hoping to be the one to fertilize her eggs with his sperm as they fall into the next. After her first batch of eggs is fertilized and laid, she goes upstream a bit and makes another nest. Then another. Then another. Why upstream? Because the stirring up of the riverbed helps to cover the previous nest, protecting the eggs in several inches of gravel. Brilliant! Sam’s no dummy.
She’s also no slacker mom. She has survived the past few months without food by cannibalizing herself, using her own body oils and nutrients to keep her alive long enough to spawn. Once she’s finished spawning, her thousands of eggs safely tucked away in the gravel, she perishes. Her body, barely held together until now, breaks apart, and the rich nutrients she gathered in the Pacific – particularly nitrogen and phosphorous, which she alone sacrificially offers to the river’s ecosystem – will feed the insect larvae that live there. And those larvae will ultimately feed her baby salmon when they hatch.
What a perfect cycle! I hope you find it as fascinating as I did. Maybe you needed to have that enthusiastic guy there to really drive the coolness factor home. I think it’s just fantastic.
Interestingly, scientists are really just figuring out how much of a vital role salmon play in the health of river ecosystems. They bring nutrients from the ocean that the river doesn’t get anywhere else. They feed their babies with their dead bodies, yes, but they ultimately provide food and nutrients for countless other creatures as well.
Just more evidence that we truly are all connected. It’s a good thing to remember.
She’s also no slacker mom. She has survived the past few months without food by cannibalizing herself, using her own body oils and nutrients to keep her alive long enough to spawn. Once she’s finished spawning, her thousands of eggs safely tucked away in the gravel, she perishes. Her body, barely held together until now, breaks apart, and the rich nutrients she gathered in the Pacific – particularly nitrogen and phosphorous, which she alone sacrificially offers to the river’s ecosystem – will feed the insect larvae that live there. And those larvae will ultimately feed her baby salmon when they hatch.


What a perfect cycle! I hope you find it as fascinating as I did. Maybe you needed to have that enthusiastic guy there to really drive the coolness factor home. I think it’s just fantastic.
Interestingly, scientists are really just figuring out how much of a vital role salmon play in the health of river ecosystems. They bring nutrients from the ocean that the river doesn’t get anywhere else. They feed their babies with their dead bodies, yes, but they ultimately provide food and nutrients for countless other creatures as well.
Just more evidence that we truly are all connected.
It’s a good thing to remember.

Credited to Original writer Ms.

Monday, May 9, 2016

ႏြမ္းဖတ္သြားတဲ့ အညတရပန္းမ်ား

စိတ္မေကာင္းစရာတစ္ခု ဒီေန႕ႀကံဳရတယ္၊
ၿပီးခဲ့တဲ့ သံုးေလးႏွစ္ေလာက္ကလဲ ဒီအျဖစ္မ်ိဳး နဲ႕ခပ္ဆင္ဆင္ အသက္ပါဆံုး႐ံႈးရတဲ့ အျဖစ္မ်ိဳး ျဖစ္ခဲ့တယ္။
ဒါနဲ႔ပါတ္သက္လို႕ အစားမေတာ္တလုပ္ အသြားမေတာ္ တစ္လွမ္းဆိုတဲ့
 ျမန္မာစကားနဲ႔ဘဲႏိႈင္းရမလားမသိပါဘူး။
စကာၤပူေဆာက္လုပ္ေရးေလာကထဲက ျဖစ္ေနခဲ့ ျဖစ္ေနဆဲ
 ျဖစ္ေနအုန္းမယ့္ ရင္နာစရာ အျဖစ္ေတြထဲက
အသက္နဲ႔ ဘဝေတြ ရင္းသြားၾကရတဲ့ အျဖစ္ အပ်က္ႏွစ္ခုပါ။

ဒီအျဖစ္အပ်က္ႏွစ္ခု မွာ ယူရမယ့္သခၤန္းစာက
ဘဝတစ္ခုဟာအခ်ိန္မေရြး မေမ်ွာ္လင့္ဘဲ အဆံုးသတ္ႏိုင္သလို
တရားဥပေဒစိုးမိုးမႈ႐ိွတဲ့ ႏိုင္ငံတစ္ခုမွာ
ဥပေဒရဲ႕လက္တံဟာဘယ္အထိတာသြားႏိုင္သလဲဆိုတာ
သတိျပဳသင္ခန္းစာယူၾကဖို႕ပါ။

ပထမတစ္ခုက လြန္ခဲ့တဲ့ သံုးေလးႏွစ္ေလာက္ကပါ။
စကာၤပူ ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းေတြ လုပ္ၾကတဲ့အခါ၊
ေဆာက္လုပ္ေရးစီမံကိန္း နယ္ေျမထဲက ေျမႀကီးေတြေအာက္မွာ
မသံုးေတာ့ Utilities ေတြ အထူးသျဖင့္ ဝါယာႀကိဳးႀကီးႀကိဳးငယ္ေတြ
ကို လုပ္ငန္းခြင္ထဲက ဝန္ထမ္းႀကီးငယ္တို႕တစ္ခ်ိဳ႕ဟာ
ဆြဲထုတ္စုထားမ်ားလာတဲ့အခါစုေရာင္းၿပီး
လုပ္ငန္းငန္းခြင္ကလူေတြ စုၿပီး လဘက္ရည္ဖိုး႐ွာ
သံုးစြဲပစ္ေလ့ရိွၾကသလို တစ္ေယာက္ခ်င္းလဲ
လုပ္ေဆာင္ၾကတာမ်ိဳးလဲ႐ိွၾကပါတယ္
ဒီေနရာမွာျဖတ္ေျပာလိုတာက ဒီစြန္႕ျပစ္မသံုးဘဲခ်န္ထားခဲ့တဲ့
ေျမႀကီးေအာက္ကပစၥည္းေတြဟာ အမွန္တစ္ကယ္ေတာ့
ပိုင္႐ွင္မဲ့မဟုတ္ပါဘူးဘူးႏွစ္ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ
မူလပိုင္႐ွင္ သို႕မဟုတ္  သက္ဆိုင္ရာစြန္႕ပစ္ခဲ့တဲ့
အစိုးရဌာနသို႕မဟုတ္အစိုးရဌာန သို႕မဟုတ္ အစိုးရ ကသာ
ဥပေဒအရပိုင္သလို ဒီပစၥည္းေတြကို
ငါတူးလို႕ရတဲ့ပစၥည္းငါ့ပစၥည္းဆိုၿပီးေရာင္းခြင့္မ႐ိွပါဘူး၊
သို႕ေသာ္တိုင္ၾကားသူမ႐ိွေတာ့လဲ
သက္ဆိုင္ရာဌာနေတြကလဲ လိုက္စစ္မေနေတာ့ကာ
ေရာင္းေနၾကစားေသာက္ေနၾကတာပါဘဲ၊
တစ္ခ်ိဳ႕လုပ္ငန္းခြင္ေတြမွာေတာ့
တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္တားျမစ္ထားပါတယ္။

အခု ဒီျပႆ     နာတက္ခဲ့ၾကတဲ့ စီမံကိန္းမွာေတာ့
စီမံကိန္းဝန္ထမ္းတစ္ခ်ိဳ႕ဟာ ဒီလို မ်ိဳးေတြကို ဆြဲထုတ္ေရာင္းၿပီး
လဘက္ရည္ဖိုးေလးရွာေနၾကသလို
ေအာက္ေျခအလုပ္သမားေတြကလဲ
အလုပ္လုပ္ယင္းေတြ႕သမ်ွဝါယာအတိုအစေလးေတြကို
အထဲက ေၾကးဝါယာကို စိတ္ရွည္လက္ရွည္ဆြဲထုတ္
1kg 2kg ရရင္စုမိရင္ သြားေရာင္းဖို႕ ထုတ္ထားၿပီး
မိမိအလုပ္လုပ္တဲ႔နားကတစ္ေနရာမွာ ဝွက္ထားေလ့႐ိွၾကပါတယ္
ဒီလိုဝွက္မထားရင္ တစ္ျခားအလုပ္သမားတစ္ေယာက္ေယာက္ေတြ႔ၿပီး
အဆင့္သင့္ေရာင္းလိုက္မွာကို စိုးသကိုးဗ်။
ဒီလိုနဲ႔ က်ေနာ္ကုပၼဏီက D-wall လုပ္ေနတဲ့ အျမန္ရထားလမ္းသစ္ စီမံကိန္းတစ္ခုမွာ
ဒီ ေကာင္ေလးဟာ D-wall တူးတဲ့စက္မွာ ေမာင္းတဲ့ ေအာ္ပေရတာကို
အကူအညီေပးရတဲ့ စကာၤပူမွာလုပ္တာလဲၾကာၿပီျဖစ္တဲ့ Banks-man တစ္ေယာက္ပါ။
သူ႕စက္ႀကီးေရႊ့မယ္ဆိုရင္ ေအာ္ပေရတာကသူ႕အကူအညီကို
ယူၿပီး  စက္ရဲ႕ေရွ့ေနာက္ဝဲယာ လမ္းေၾကာင္းရွင္းမ႐ွင္း ၾကည္႕ေပးကူညီေပးရသလို
စက္က တူးေနစဥ္မွာလဲ၊ ေအာ္ပေရတာအား လိုအပ္သလို ကူညီေပးရတဲ့သူပါ။
တစ္ေန႔ သူ႕ ညဂ်ဴတီလုပ္ရတဲ႔အလွၫ္႕ ည ၁၂နာရီ supper အတြက္နားခ်ိန္မွာ
သူဟာ သူေကာက္ၿပီး စုထားတဲ့ ဝါယာစ အတိုအမႊားေတြ ကို
 ႏႊာၿပီးအထဲကႀကိဳးေတြကိုဆြဲထုတ္
ၿပီး စုကာ သူဝွက္ထားေနက် သူ႕တြဲလုပ္ေနတဲ့ D-wall တူးတဲ့
 ေနာက္ဘက္ေအာက္ကိုဝင္ စက္ရဲ႔ ဘီးသြားခ်ိန္းျပာနဲ႔စက္ရဲ႔ကိုယ္ထည္ႀကားက
ဝင္ၿပီးစက္ရဲ႔ေဘးဖံုးဖြင္႔ သူ႕ပစၥည္းေတြဝွက္ပါတယ္။
ညကလဲညဖက္၊ စက္ေတြရဲ႔ကိုယ္ထည္ေတြကို လည္း
ပတ္ပတ္လည္ Noise reduction sheet/noise barrier sheet ေတြ
တပ္ဆင္ကာထားေတာ့ သူဒီၾကားထဲဝင္ေနတာ ဘယ္သူမွ မျမင္မသိၾကပါဘူး၊
သူကလဲ သူမ်ားမျမင္ေအာင္ဖြက္တာကိုး။

ဒါေပမယ့္ operation လုပ္ယင္ သူက signal ျပေပး
လမ္း႐ွင္းမ႐ွင္းၾကည္႕ေပးရတဲ့ စက္ေမာင္းသူဟာ
ည ၁နာရီအလုပ္ျပန္စခ်ိန္ေရာက္ခ်ိန္မွာ ဝန္ခ်ီစက္ က
ဝန္တစ္ခုမဖို႕ သူ႕စက္နဲ႔မလြတ္တဲ႔အတြက္ နည္းနည္းလွည္႕ရံု လွည္႕
 ေပးဖို႕လာေျပာေတာ့ သူ႕ရဲ႕ စက္ေနာက္လိုက္အလုပ္သမားေလးေနာက္ဖက္က
စက္ေအာက္ၾကားေရာက္ေနတာမသိဘဲ လွည္႕ရံုဘဲဆိုၿပီးလွည္႕ေပးလိုက္ေတာ့
ဟိုအလုပ္သမားဟာ စက္ကိုယ္ထည္နဲ႕ ခ်ိန္းဘီးလို႕ေျပာရမယ္႔
crawler ၾကားပြဲျခင္းၿပီးေသဆံုးသြားရပါတယ္။

လူေသဆံုးမႈျဖစ္တဲ့ fatal accident မို႕
ကုပၼဏီ အေနနဲ႕ေရာ စီမံကိန္းတာဝန္ရိွသူေတြကပါ သက္ဆိုင္ရာဝန္ႀကီးဌာနေတြနဲ႔
 လမ္းတံတားအာဏာပိုင္ေတြ ဆီမွာ  ထိုက္သင့္သလို အေရးယူ ခံရ
စည္းကမ္းထိမ္းသိမ္းခံရ ေနာင္ တံဒါကိစၥေတြအထိ အက်ိဳးသက္ရက္မႈ ၊ ႏိုင္ငံျခားသားငွားရမ္းခြင့္
ပမဏ အခ်ိဳး man/year အထိပါထိခိုက္မွာစိုးေတာ့ ဒီ အျဖစ္အပ်က္ဟာ
အလုပ္နားခ်ိန္  တားျမစ္ထားတဲ့ ေနရာ ဘယ္သူ႕မွမသိဘဲ မိမိဘာသာဝင္ေရာက္၍
အမ်ားပိုင္ပစၥည္းကိုေရာင္းခ်ရန္ စုေဆာင္းသိုဝွက္ရာက မေတာ္တစ္ဆျဖစ္ျခင္းအား ဝိုင္းဝန္းေပၚလြင္ေအာင္ေဖၚထုတ္ျပလိုက္သၫ္႕အတြက္ မိမိတိုင္းျပည္တြင္က်န္ရစ္သူမိသားစုအေနျဖင့္
ဘာအာမခံေလ်ာ္ေၾကးမွမရဘဲ ဘုမသိဘမသိ မိမိလင္ေယာက်ာၤး မိမိသားသမီးအားရပ္ေဝးတစ္ေနရာ၌ ဆံုးရံႈးခံရကာ ကုပၼဏီ ၏ သနားဂရုဏာျဖင့္ေပးေသာ ေငြေၾကးျဖင့္ ေျဖသိမ့္လိုက္ရပါသည္။


ယခု တစ္ခါျဖစ္တဲ့အျဖစ္ကလဲ ၿပီးခဲ့တဲ့ ႏွစ္ႏွစ္သံုးႏွစ္အတြင္း ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့ အျဖစ္ကေန
အခု အမႈစီရင္ခ်က္ခ်လိုက္တာပါ။
စကာၤပူ ေဆာက္လုပ္ေရးခြင္က ျမန္မာလုပ္သားမ်ားလည္း သင္ခန္းစာ ယူနိုင္ဖို႕ပါ။

စကာၤပူေဆာက္လုပ္ေရး လုပ္ငန္းခြင္ေတြမွာ တူးရင္းဆြရင္း ေျမႀကီးထဲက
 ေၾကးတိုေၾကးစ သံတိုသံစေတြ အၿမဲပါလာတတ္သလို၊
လုပ္ငန္းခြင္ရဲ႕သေဘာအရ သံခ်ီသံေကြး သံျဖတ္ လုပ္ငန္းခြင္ကေန
သံတိုသံစ ျဖတ္စျဖတ္နေတြ ပိုထြက္တတ္ပါတယ္။

စီမံကိန္းထဲ ျပန္လည္အသံုးခ်ရန္ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့သည္႕ အဲဒီႏွစ္မ်ိဳးေသာနည္နဲ႕ရရိွလာတဲ့ သံတိုသံစမ်ားကို
scraps materials ေတြအျဖစ္ ျပန္ဝယ္ၿပီးအရည္ႀကိဳလုပ္ငန္းေတြကို ျပန္သြင္းတဲ့
ကုပၼဏီေတြဆီ ေပါက္ေစ်းနဲ့  ျပန္လည္ေရာင္းခ်ၾကပါတယ္။

ဤလိုရာင္းခ်ၾကရာမွာ စီမံကိန္းေျမႀကီးထဲက ထြက္လာတဲ့ သံတိုသံစေတြကို
ဝန္ထမ္း တစ္ဦးခ်င္း၊ ဒါမွာမဟုတ္အားလံုးေပါင္းစပ္ကာ ေရာင္းခ်ရင္း ရလာသည္႕ေငြကို စီမံကိန္းထဲမွာဘဲ
ဝိုင္းဝန္းစားေသာက္လုိက္ၾကတတ္ၿပီး ဤကဲ့သို႕သံတိုသံစကလည္း မ်ားမ်ားစားစား၊ ခဏခဏ မေတြ႕တတ္ပါ။

ဒုတိယ တစ္မ်ိဳးျဖစ္သည္႕ ျဖတ္စျဖတ္နသံတိုသံေတြကိုေတာ့ ကုပၼဏီ အေတာ္အမ်ားမ်ားက
သံတိုသံစ ဝယ္သည့္ ကုပၼဏီကို ခ်ိတ္ဆက္ထားကာ ထည္႕မည္႕ scrap bin လာပို႕ထားၿပီး ထြက္သမ်ွကို
ထိုအထဲထည္႔ထားေပးကာ ျပည္႕လ်င္ ဖုန္းဆက္လိုက္႐ံုျဖင့္ လာယူသြားၿပီး ေပးရမည့္ေငြကို ကုပၼဏီသို႕လြဲေပးျခင္းျဖင့္
ကိစၥၿပီးပါသည္။

စလံုး႐ိွ ကိုရီးယားကုပၼဏီ တခု တြင္မူ ထိုသံတိုသံစမ်ား ေရာင္းခ်ရေငြကို ကုပၼဏီက မယူသလို၊
ထိုေရာင္းခ်မႈအဝဝနဲ႕ ေရာင္းရေငြကို စီမံကိန္းတြင္ လုပ္ကိုင္ေနၾကေသာ ကိုရီးယားလူမ်ိဳးဝန္ထမ္းမ်ားသီးသန္႕အတြက္
ဒင္နာစားၾကေသာက္ၾက သူတို႕ဖါသာ လိုသလိုသံုးစြဲၾကဖို႕ စီမံကိန္းတာဝန္ခံပုဂၢိဳလ္ကို  မ်က္ႏွာလြဲထားပါသည္။

ထိုပုဂၢိဳလ္ႏွင့္ စီမံကိန္း စီမံပုဂၢိဳလ္ တို႕က ဝယ္သည္႕ကုပၼဏီႏွင့္ခ်ိတ္ဆက္ထားရာ
ထိုကုပၼဏီမွာ သံုးေလး ငါး တန္ခ်ိန္ဆန္႕သည္႕
ထိုသံပုံးႀကီးျပည္႕၍ လာေရာက္ယူခ်ိန္တြင္ သူ႕လက္ေအာက္မွ ယံုၾကည္ရသည္႕
အိႏိၵယဝန္ထမ္းကေလး တစ္ေယာက္ကို လိုက္ပါသြားခိုင္းကာ အေလးခ်ိန္ျခင္း
 ေငြသားေခ်ျခင္းကိုေစာင့္ၾကည္႕ေစာင့္ယူခိုင္းပါသည္။
ရလာသည္႕ေငြမွ ထိုဝန္ထမ္းေကာင္ေလးအား အသံုးစရိတ္နည္းနည္းေပး၍
က်န္ေရာင္းရေငြကေတာ့ သူတို႕ကိုးရီးယား ဝန္ထမ္းမ်ားအတြက္
စားေသာက္ၾကဖို႕ ရံပံုေငြပါဘဲ။

ဤအျဖစ္ထိ သူတို႕၏ လုပ္ေဆာင္မႈသည္ ဥပေဒကို
 ေက်ာ္လႊားလုပ္ကိုင္သည္ဟု သူတို႕ကိုယ္တိုင္လဲမသိ
ဤဝန္ထမ္းကေလးလည္းမသိပါ။

ျပႆ      နာ  ကမည္ကဲ့သို႕ စသနည္း ဆိုရပါမူ
သူတို႕ဆက္သြယ္ေရာင္းေနေသာပုဂၢိဳလ္သည္
သူ႕အားကန္ထုတ္ထားေသာ ကုပၼဏီနံမည္ကိုဆက္လက္သံုးစြဲကာ
ဒီကိုးရီးယား ကုပၼဏီမွ ဝယ္ယူၿပီး တစ္ျခားကုပၼဏီတစ္ခုသို႕
တိတ္တဆိတ္သြင္းေနျခင္းပင္ ဒါကို သိသြားေသာ သူ႕အယင္ကုပၼဏီမွ
သက္ဆိုင္ရာသို႕တိုင္ၾကားရာ လပ္စားမႈ စံုစမ္းေဖၚထုတ္ေရးဌာနမွ စံုးစမ္းေနၿပီကို မသိဘဲ
ကိုရီယားကုပၼဏီမွ ထိုပုဂၢိဳလ္ထံ ဆက္လက္ေရာင္းခ်ေနရာ
ထိုအမႈထဲတြင္ ပါဝင္ပါတ္သက္မွန္းကိုမသိဘဲ
ထိုဌာနမွ သူတို႕ေစာင့္႐ိုက္ထားေသာ ဗြီဒီယို၊ ဓါတ္ပံုအေထာက္အထားမ်ားႏွင့္တကြ
ပါဝင္ပတ္သက္သူမ်ားအား တစ္ဦးခ်င္းေခၚစစ္ရာတြင္၊ အာမခံေၾကး ေဒၚလာ ၁၀၀၀ ခန္႕ျဖင့္
လႊတ္းေပးထားေသာ ပါဝင္သူ ကိုးရီယားစီမံဝန္ထမ္းႏွစ္ဦးလံုးအလုပ္မွ
ထြက္ခါ အၿပီးျပန္ထြက္ေျပးသြားၾကပါသည္။

အိႏိၵယတြင္ တႏွစ္အ႐ြယ္ကေလးႏွင့္ အိမ္ေထာင္က်တာ
တစ္ႏွစ္ေက်ာ္သာ႐ိွေသးသည္႕
 မိမိလည္းမခံစား အထက္အရာရိွခိုင္း၍လုပ္သည္သာျဖစ္သျဖင့္
 မိမိကိုယ္ကို အျပစ္မ႐ိွဟု ယူဆကာ မေျပးဘဲေနေသာ အိႏိၵယဝန္ထမ္းေလးမွာ 
သံတိုသံစပို႕စဥ္ သူ႕အားေရာင္းခ်သူမွ တက္စီဖိုး
မုန္႕ဖိုး  ေဒၚလာငါးဆယ္ တစ္ႀကီမ္ေပးတာ ယူမိ၍
ဓါတ္ပံု ဗြီဒီယို သက္ေသ႐ိွေနသျဖင္႕ ျငင္းမရျဖစ္ကာ
 ေထာင္ သံုးလက်၍ အိႏၵိယသို႕ အၿပီးျပန္သြားရကာ
မူခင္းမွတ္တန္း႐ိွသြးၿပီးျဖစ္၍ စကာၤပူသို႕ ျပန္လည္လာေရာက္
အလုပ္ လုပ္ခြင့္ ရန္ လြယ္ကူေတာ့မည္မဟုတ္ပါ။

ဒီေနရာတြင္ ဥပေဒႏွင့္ ၿငိစြမ္းမႈမွာ ဝယ္ယူသူ၏ ကုပၼဏီနံမည္အလြဲသံုးစားမႈလုပ္
လိမ္လည္ဝယ္ယူေရာင္းဝယ္မႈတြင္ ပါဝင္ပတ္သက္မႈတစ္ခုထဲ မဟုတ္ပါ၊
မိမိတို႕ကိုယ္တိုင္ ေရာင္းရေငြ/ဝင္ေငြမ်ားအေနျဖင့္ မည္သည္႕ကုပၼဏီ၊
မည္သည္႕ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးခ်င္း၏ အမည္ေအာက္တြင္မွ
ဝင္ေငြစားရင္းျပလုပ္ေဆာင္ျခင္းမ်ိဳးမဟုတ္၍
စလံုး အခြန္ဘဏၭာဌာန အာဏာပိုင္ ေအာက္မွ
လုပ္ထံုးလုပ္နည္းဥပေဒႏွင့္ၿငိစြန္းေနပါသျဖင့္
မည္႕သည္႕အလကားရသည္႕ပစၥည္းကိုမဆို စာရင္းေဖ်ာက္
 ေရာင္းဝယ္သံုးစြဲ ဝင္ေငြမေၾကျငာျခင္းသည္ ဥပေဒႏွင့္ၿငိစြန္းေၾကာင္း
စလံုး၏ ဥပေဒ ျပဌာန္း ထားမႈ ႏွင့္ တရားဥပေဒ စိုးမိုးမႈကို
တနည္းနည္းျဖင့္ အပိုဝင္ေငြ႐ွာရင္း
မေၾကျငာ မိၾကေသာသူမ်ား၊
စကာၤပူ ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းခြင္တြင္လုပ္ကိုင္ေနၾကသူမ်ားအတြက္
ဗဟုသုတ ရေစလိုျငား ဘဝပ်က္သြားရေသာ
ဤဝမ္နည္းဘြယ္ အျဖစ္ႏွစ္ခုကို ေရးသားလိုက္ရပါသည္။

Myanmar Value & Identity

Free Hug Campaign ,
Valentine Day,
Mother Day,
Father Day
Teacher Day
ဒီလို အထိမ္းအမွတ္နဲ႕ campaign ေတြက
အေနာက္ကေန အေ႐ွ့ အေ႐ွ့ကေန ျမန္မာျပည္ထဲကို ကူးစက္ေရာက္လာပါတယ္
တခ်ိဳ႕ အထိမ္းအမွတ္ေတြဟာ ကမၻာ့တျခားအျခမ္းက ကိုးကြယ္တဲ့ဘာသာေရးနဲ႕
ဆက္ႏြယ္တဲ့ ဓေလ့ထံုးစံ ေတြကေနေပါက္ဖြါး ကူးစက္လာတာျဖစ္ၿပီး၊
တစ္ခ်ိဳ႕ အေလ့အထေတြက တျခားေဒသရဲ႕ ဓေလ့ထံုးစံ ယဥ္ေက်းမႈကေန
အေျချပဳကူးစက္လာတာျဖစ္ပါတယ္။

ဒီေနရာမွာ ဆို႐ွယ္မီဒီယာ
႐ုပ္႐ွင္ဂီတ အႏုပညာ စတဲ့ပရိတ္သတ္ျပည္သူကို
ဖမ္းစားနိုင္တဲ့ အႏုပညာ ကဏၭေတြ နဲ႕
စီးပြါးေရးနဲ႕ ေစ်းကြက္ဖန္တီးမႈ ခ်ဲ႕ထြင္မႈေတြက
ေခတ္ႏွင့္အညီ ေျပာင္းလဲႀကံဆ တိုးတက္လာမႈမ႐ိွတဲ့အခါ၊
တစ္ျခားကဏၭအသီးသီးကဲ့သို႕ပင္
ေနာက္ဆံုးတြင္က်န္ရစ္ခဲ့ကာ
ကဏၭတိုင္းတြင္ weak အဆင့္မဟုတ္ poor အဆင့္က်န္ရစ္ခဲ့ၿပီး
Copy လုပ္သည္ import လုပ္သည္႕အဆင့္ပဲက်န္က
ေနရာတကာ ကဏၭအသီးသီးတြင္ သူမ်ား၏ ေစ်းကြက္
သိမ္းပိုက္မႈကို ခံစားခဲ့ၾကရပါသည္။

က်ေနာ္တို႕၏ ဗုဒၶဘာသာလူမ်ိဳးမ်ားတြင္
 အနေႏၱာ အနႏၲ ကို
ပူေဇာ္ၾကေသာ ေန႕ထူးမ်ား႐ိွၾကပါသည္။

အခါႀကီးရက္ႀကီးမ်ားတြင္ပါ။
ဆရာဆရာမမ်ားအား ပူေဇၚကန္ေတာ့ပြဲမ်ား ေခတ္အဆက္ဆက္
စဥ္ဆက္မျပတ္႐ိွၾကပါသည္။

အေနာက္တိုင္းတြင္ ဘယ္ဘာသာကိုးကြယ္သည္ျဖစ္ေစ
ဤအေလ့အက်င့္နည္းၾကပါသည္။
အျပဳအမႈအားျဖင့္ ဆရာဆရာမ မိဘ လူႀကီးမ်ားအေပၚ
ခ်စ္ေၾကာက္႐ိုေသမႈ ေလးစား ကိုင္းၫႊတ္  မႈ
နည္းၾကပါသည္။
သူ႕အလုပ္ ကိုယ္အလုပ္ သူတာဝန္ကိုယ္တာဝန္
လူတို႕ ဘဝစက္ဝန္းထဲက ျဖစ္စဥ္တစ္ခုဟု ယူဆၾကသလိုပါဘဲ။
ဆရာ ႏွင့္တပည္႕ၾကားေက်းဇူးခံ ေက်းဇူးစား႐ိွၾကသည္ဟုလည္းယူဆၾကပံု ခံယူၾကပံုမရပါ။
လင္မယားေတြ၊ လက္ထပ္၊ကြဲ၊ ကြာ႐ွင္း၊ အတူေန၊၊ ခ်စ္ၾက ကြဲၾကရာတြင္လည္း ေကာင္း၊
ႀကံဳသလို ကုတင္ေပၚေရာက္သြားၾကရာတြင္လည္း သိပ္အေလးထားပံုမရၾကပါ။

မိဘ ႏွင့္ သားသမီးၾကားတြင္ ၁၈ႏွစ္ျပည္႕ၿပီး ဆက္ဆံေရး၊ ေစာင့္ေရွာက္ေရး တို႕ဟာ
အေရွ့တိုင္းသားေတြ ႏွင့္ေရာ မည္သည္႕ဘာသာ ကိုးကြယ္သည္႕
 ျမန္မာျပည္သားတို႕ႏွင့္မဆို
ကြာျခားၾကပါသည္။
ျမန္မာျပည္သားတို႕တြင္ 
အိမ္ေထာင္မႈ ဘုရားတည္၊ ေဆးမွင္ရည္စုတ္ထိုး
 ဤသံုးခု ခ်က္မပိုင္လ်င္ ေနာင္ျပင္ရန္ ခက္သည္႕အမ်ိဳး
ဆိုသည္႕ စကားကို အေတာ္အေလးထားၾကပါသည္။

သို႕ေသာ္ အေနာက္တိုင္း ပုဂၢိဳလ္ မ်ားသည္အရာရာကိုစံနစ္တက်လုပ္တတ္ၾကပါသည္။
သူတို႕တြင္ parent day ဟုလည္းတႏွစ္တရက္သတ္မွတ္ၾကသည္။
valentine day ဟုလည္း တႏွစ္တရက္ သတ္မွတ္ၾကသည္။
Mother day ဟုလည္း တႏွစ္တရက္သတ္မွတ္လိုက္ၾကသည္။
Father day ဟု တႏွစ္တရက္သတ္မွတ္လိုက္ၾကသည္။
Teacher day ဟု တႏွစ္တရက္သတ္မွတ္လိုက္သည္။

က်ေနာ္တို႕ျမန္မာေတြကေတာ့ အခြင့္ႀကံဳတိုင္း ဘဝမွာ တရက္တစ္လ တစ္ႏွစ္
 ပညာသင္ေပးခဲ့ေသာ ဆရာဆရာမ မ်ားကို ကန္႕ေတာ့တတ္ၾကသည္
ေလးစားၾကသည္ ေတြ႕တိုင္ျမင္တိုင္း ဆက္သြယ္မႈလုပ္တိုင္း ဆရာ/မ ဟု
တသက္လံုး ႐ိုေသစြာ ဂါရဝျပဳ ႏႈတ္ဆက္ ဦးပန္ၾကသည္။

ဆရာ/မ ဖက္ကလည္း ဤအတိုင္းပင္ တပည္႕တပန္းအေပၚ
ဘဝတစ္ေလ်ာက္ အဆက္ဆက္ သံေယာဇဥ္ ႀကီးၾကသည္။

မိဘ ႏွင္ သားသမီးၾကားမွ သံေယာစဥ္သည္လည္း စဥ္ဆက္မျပတ္
စီးဆင္းေနၾကသည္ပင္ျဖစ္၍ ဤသို႕႐ိွရမည္ဟုယူဆၾကသည္လည္းျဖစ္ေပသည္။

ခ်စ္သူရည္းစားထားျခင္း အိမ္ေထာင္ျပဳၾကျခင္းတို႕တြင္လည္း
တသက္လံုးကို ရည္႐ြယ္ခ်စ္ၾကသည္ျဖစ္၍
ခ်စ္သူရည္းစား အမ်ားစုၾကားရည္းစားထားၾကသည္မွာ အခုေခတ္တြင္
အေနာက္တိုင္းကိုအားက် ထည္လဲတြဲလာသည္မ်ားရိွလာၾကမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း၊
ဘယ္သမီးရည္းစားမွ လက္ထပ္ဖို႕မရည္႐ြယ္ေသးပါဘူး၊
ခ်စ္႐ံုသက္သက္သာ စဥ္းစားေသးတယ္ဟု ဆိုလ်င္ႀကိဳက္မည္မထင္ပါ။

ဒါေၾကာင့္မို႕လဲ ျမန္မာတို႕တြင္ ခ်စ္သူေန႕၊ မိဘေန႕၊ အေမေန႕၊ အေဖေန႕၊
ဆရာ/မမ်ားေန႕ စသည္ျဖင္႕ သတ္မွတ္ၾကျခင္း မ႐ိွျခင္းက
အခ်ိန္တိုင္းရင္ထဲရိွေနရန္လိုအပ္သည္မို႕ဟုယူဆပါသည္။

သေဘာၤသားမ်ား၊ စစ္သားမ်ား၊ ႏိုင္ငံရပ္ျခား အလုပ္သြားလုပ္ၾကသူမ်ား
 ေက်းဇူးေအာက့္ေမ့သတိရ ဖို႕၊ အမိေမတၱာၿခံဳလႊမ္း ေဘးဘယာကင္းဖို႕
အေမ့ထမီစ မ်ား ကိုယ္နဲ႕မကြာ ယူေဆာင္ၾကသည္႕ ဓေလ့ ယံုၾကည္မႈ႐ိွၾကပါသည္။
ဒါေတြဟာ ဘာသာတရားအဆံုးအမ ေၾကာင့္ထက္ မိမိတို႕၏ ယဥ္ေက်းမႈ ဓေလ့ထံုးစံေတြျဖစ္သလို၊
ျမန္မာလူမ်ိဳးတို႕၏ value မ်ားပါ။ Asian value , western value စသည္ျဖင့္
cultural value ေတြရိွၾကရာမွာ ဒါေတြဟာ ျမန္မာ့ value , ျမန္မာ့ Identity ေတြပါဘဲ။

ကမၻာႀကီးပြင့္လင္းလာတဲ့ အခ်ိန္မွာ မိမိတို႕ value ေတြမပ်က္စီးပဲ မိမိတို႕ value အေပၚမွာ တျခားေဒသက
ေကာင္းမြန္တယ္လို႕ က်ေနာ္တို႕လူ႕အဖြဲ႕အစည္းက လက္ခံတဲ့ positive value ေတြေပါင္းစပ္
 ေရာေႏွာမႈက ျပႆ       နာ တရပ္မဟုတ္ေပမယ့္

ေနာက္ကြယ္က ပါလာႏိုင္တဲ့ negative value ေတြပါ ေပါင္းထဲ့ခံမယ္မယ္ဆိုယင္
က်ေနာ္တို႕ လူအဖြဲ႕အစည္း value နဲ႕ Identity ေတြမွာ အႏႈတ္ျပသြားႏိုင္ပါတယ္။
က်ေနာ္ျဖစ္ေစခ်င္ဆံုးကေတာ့ cultural နဲ႕ပတ္သက္လာရင္
 ေနရာတိုင္း ကဏၭတိုင္းမွာ က်ေနာ္တို႕ရဲ႕ value နဲ႕ identity ကိုသူတို႕
အေပၚေပါင္းထည္႕ေရာေႏွာေစျခင္းက
သူတို႕ရဲ႕ value နဲ႕ identity က်ေနာ္တို႕အေပၚ ေပါင္းထည္႕ေရာေႏွေစျခင္း
culture အရေရာ ေစ်ကြက္စီးပြါးေရးအရပါ ကိုယ့္တို႕အတြက္ တိုးတက္ဖြံ႕ျဖိဳး
လူေရွ့တိုးမယ္႕အေတြးလို႕ ခံယူမိပါတယ္။